Activa JavaScript para disfrutar de los vídeos de la Mediateca.
Romeo y Julieta. Teatro de 6º C - Contenido educativo
Ajuste de pantallaEl ajuste de pantalla se aprecia al ver el vídeo en pantalla completa. Elige la presentación que más te guste:
Música
00:00:04
Hace moito tempo, na hermosa cidade de...
00:00:05
Venecia
00:00:53
Venecia non é que está moi liso
00:00:54
Na hermosa cidade de...
00:00:57
Florencia
00:01:01
Florencia tamén
00:01:02
Vale
00:01:03
Eras unha vez, hace moito tempo, en la hermosa cidade de Verona
00:01:04
Yes, Verona is perfect
00:01:12
Eras unha vez, hace moito tempo, en la hermosa cidade de Verona
00:01:14
Vivían dos familias enfrentadas desde hacía siglos
00:01:23
Nadie sabe moi ben porqué
00:01:27
Por un lado estaba el monotexto
00:01:28
Era unha familia moi grande e moi conocida como los Montesco
00:02:03
Viva los Capuleto
00:02:15
As dois familias eran grandes, como o ódio que se teñía
00:02:16
Los Montesco e los Capuleto estaban enfrentados
00:02:22
Porque cada familia pensaba cosas distintas sobre o amor
00:02:25
Los Capuleto decían que o amor verdadeiro teñía que ser
00:02:28
Seguro, sincero, tierno, tranquilo e sensato
00:02:32
Nunca adocado
00:02:36
E, sin embargo, os montescos decían que o amor verdadeiro era alegre, fugaz, divertido, louco, apasionado, nunca tranquilo.
00:02:37
E por esta diferencia de opiniónes, os capuletos e os montescos non se podían ni ver.
00:02:47
Hasta que un día morreu un hecho extraordinario, os acordáis?
00:02:53
Claro que nos acordamos, como non nos podamos acordar.
00:02:56
Que non me note que quero volver a mirarla
00:03:07
Que non me mire que me voy a poner roja
00:03:32
Se ha puesto roja
00:03:35
Me he puesto roja
00:03:36
E agora que hago?
00:03:37
Que diga algo
00:03:39
É tan bonita
00:03:40
É tan guapo
00:03:41
Que non me note que o coração me vai explotar
00:03:42
Que non me note que me muero se se va
00:03:44
Non teño hambre
00:03:46
Non teño medo
00:03:48
Quen será?
00:03:49
Ai, que creo que me acabo de enamorar
00:03:50
Ai, que creo que me acabo de enamorar
00:03:52
Ai, que creo que se acaban de enamorar
00:03:54
Quen será?
00:03:57
Quen será?
00:03:58
Hijo
00:04:00
Madre
00:04:29
Hijo
00:04:31
Madre
00:04:32
Sonido
00:04:33
Sonido
00:04:34
¿Te pasa algo?
00:04:35
No sé, ¿te pasa algo?
00:04:40
Tú sabrás, te noto raro
00:04:41
Qué raro, yo también me lo noto
00:04:42
¿Qué te notas?
00:04:44
Raro
00:04:45
Qué raro, ¿y qué te notas?
00:04:46
Mucho más alto pero más pequeño
00:04:49
Ay, feliz pero más triste
00:04:50
Ay, cansado, ligero, cantarín y llorón
00:04:53
ilusionado e desesperado
00:04:58
toda a la vez
00:04:59
ala y ala
00:05:00
non me lo digas
00:05:01
te conozco como se te hubiera parido
00:05:02
ya se lo que es
00:05:04
dimelo pues
00:05:05
estás enamorado
00:05:06
tu crees?
00:05:07
tu que crees?
00:05:08
lo que tu creas, madre
00:05:09
estás enamorado
00:05:10
tu crees?
00:05:11
tu que crees?
00:05:12
lo que tu creas, padre
00:05:13
estás enamorado
00:05:14
non te preocupes
00:05:15
e iso te pasará
00:05:16
pero é que eu non quero que se me pase
00:05:16
iso tamén se te pasará
00:05:18
pero é que eu nunca me había sentido así
00:05:19
é a gracia do amor, hijo meu
00:05:22
como se chama o amor?
00:05:23
non o sei
00:05:25
pois ben, empezamos
00:05:25
sabrás al menos onde vive
00:05:26
Tampouco lo sei
00:05:27
E onde encontrarlo?
00:05:29
Non teño ni idea
00:05:30
Mejor para ti, así te será máis fácil olvidarla
00:05:31
Pero é que eu non quero olvidarla
00:05:34
Non te preocupes, que non a vas a olvidar
00:05:35
E tu quén eres?
00:05:38
Mi nome é Shakespeare, William Shakespeare
00:05:40
Autor teatral para servirles
00:05:42
Bueno, mellor dicho, para escribirles
00:05:44
Vosotros entendéis algo?
00:05:46
Ni unha palabra
00:05:48
Va, palabras, palabras, palabras
00:05:49
Que son as palabras?
00:05:52
Non o veis?
00:05:54
As palabras son personagens
00:05:55
Vosotros sois mis palabras, sois mis personagens
00:05:56
Tus personagens
00:05:59
Yes, vosotros existís porque yo os escribo
00:06:01
Se é verdad o que usted dice, esto que yo digo solamente puede decirlo porque usted lo ha escrito
00:06:04
Tú lo has dicho
00:06:09
Ya, pero según usted, yo lo digo porque usted lo ha escrito
00:06:09
Tú lo has dicho
00:06:12
Bueno, basta ya
00:06:13
Si é verdad eso que dices, sabré al menos como nos llamamos
00:06:14
Well, well, well
00:06:18
Sé como te llamas tú, madre
00:06:20
Pues porque eres tu madre, este personaje
00:06:22
Tambén sei como te chamas tú, padre
00:06:24
Pois tú que eres el padre deste personaje
00:06:27
Tambén sei como te chamas tú, tío
00:06:29
Pois tú que eres el tío deste personaje
00:06:32
Lo que todavía non teño moi claro
00:06:34
É como te chamas tú
00:06:36
Como podrías chamarte?
00:06:37
Como que como podría chamarme?
00:06:40
Yo me llamo como me llame mi madre
00:06:42
Como é que como te chamas?
00:06:44
Tú te chamas como se llama mi hijo
00:06:46
Non lo sei
00:06:48
Lo veis?
00:06:52
Todavía non o teño moi claro
00:06:53
Podría chamarse
00:06:54
Gregorio
00:06:56
Non, non, Gregorio non, por favor
00:06:58
Pero, hijo, é que a Gregorio non me gusta
00:07:00
E Romeo?
00:07:02
Romeo non, é unha cusilada, vaya caca de nombre
00:07:04
Mire, mire, mire, Shakespeare
00:07:06
É verdad que o meu protagonista
00:07:09
Esta función non pode seguir
00:07:11
Tendo sus clases sin que usted le dé un nombre
00:07:12
Ya, pero é que Romeo non me pega nada
00:07:14
Pero nada, nada, nada
00:07:17
Bueno, se queres
00:07:18
Hasta que se me ocurra o mellor
00:07:21
podes utilizarlo.
00:07:22
Gracias, William.
00:07:24
De nada. Por cierto, podéis iros preparando para a fiesta.
00:07:25
¿Fiesta? ¿Qué fiesta?
00:07:28
Ciudadanos de Verona,
00:07:50
prestadme atención.
00:07:51
A callarse todos ou me quito o cinturón.
00:07:52
Hoxe venimos a celebrar o cumpleaños de mi hija Julieta,
00:07:55
non a pelear con esos malditos Montesco.
00:07:58
Hoxe é o cumpleaños de mi Julieta,
00:08:00
así que é o día de alegria, de bailar.
00:08:02
Hoxe é o día de sangría, de algarabía, de ganas de cantar.
00:08:04
Esta mesma tarde queremos veros aquí a todos con moitísima ilusión.
00:08:07
El que non traiga regalos non entrará neste festón,
00:08:10
así que iros preparando que se acerca a la ocasión.
00:08:13
Sólo unha cosa os advertimos, e o que advierte non é traidor.
00:08:15
Todos estáis invitados, todos con unha excepción.
00:08:18
La familia de los Montesco en nuestra casa no entrará
00:08:21
Tengamos la fiesta en paz
00:08:23
¡Julieta! ¡Julieta! ¡Julieta!
00:08:51
¡Marina! ¡Julieta!
00:08:54
¡Marina, que no sabes lo que me acaba de pasar!
00:08:55
¡Tía! ¡No te lo vas a creer! ¡No te lo vas a creer! ¡No te lo vas a creer!
00:08:57
¡No seas pesada, Marina!
00:09:01
¡De verdad! ¡Te lo juro y te lo prometo en lo que me he enterado!
00:09:04
¡A ver! ¿Qué pasa, Marina?
00:09:07
¡Lo siento, tía! ¡Pero no te lo puedo decir!
00:09:09
¡Le he prometido! ¡Te lo prometo!
00:09:12
¡Entonces, ¿para qué me llamas?
00:09:14
¡De verdad! ¡Te lo juro en lo que me he enterado sin yo quererlo!
00:09:16
Marina, me estás poniendo nerviosa
00:09:20
O me lo dices o te callas
00:09:22
Me callo, porque non te lo puedo decir
00:09:24
Si pudiera te lo diría
00:09:26
Pero es que sobre ti, tía
00:09:28
Sobre tu regalo de cumpleaños
00:09:29
El que te va a ser tu madre
00:09:31
Que fuerte, que fuerte, que fuerte
00:09:32
Vale, pues non me lo digas
00:09:34
Non pasa nada
00:09:36
Si pasa, tía
00:09:37
Si pasa, si pasa
00:09:38
A ver, que pasa, Marina
00:09:40
No te lo voy a decir, tía
00:09:42
No insistas
00:09:44
Bueno, solo puedo decirte
00:09:46
Que non é unha cosa, tía
00:09:48
É un novio
00:09:51
Que suerte tiene toda a madre que te compre un novio
00:09:53
Un novio, Marina?
00:09:56
Si, tía
00:09:58
Pero non é un novio cualquiera
00:09:58
Un novio guapo, guapo, te lo prometo, Julieta
00:10:00
E se non me gusta?
00:10:04
É imposible que non te guste
00:10:05
Eu sei que é, e é imposible que non te guste
00:10:06
Bueno, se non te gusta, me das a mi
00:10:09
Bueno, te espero que te deixe, chao
00:10:10
Que fuerte, que fuerte, que fuerte
00:10:12
Quen será?
00:10:14
Música
00:10:18
Viene, no, pero viene ya, que no, que viene, que viene, sorpresa, cumpleaños feliz, cumpleaños feliz, te deseamos hoy, cumpleaños feliz,
00:11:12
No te lo vas a creer, lo vas a alucinar
00:11:33
El regalo que esperas, el regalo soy yo
00:11:39
¿Has hecho algo mal, futura sobra?
00:11:46
No veo yo que hayas hecho nada para causar tal reacción, futuro yerno
00:11:52
Habrán sido los nervios, digo yo
00:11:56
¿Y si no le gusta?
00:11:58
Bueno, si ahora no le gusta, ya le gustará
00:11:59
¿Y si como, futura sobra?
00:12:01
Lo primero, sal de esa caja.
00:12:03
Lo segundo.
00:12:06
Déjame hacerme la pelota.
00:12:11
No vuelvas a llamarme futura sola.
00:12:13
No volveré a ser.
00:12:15
Lo tercero, ofézela a mi sobrina Julieta un amor seguro, sincero, tierno, tranquilo y sensato.
00:12:16
Nunca alocado.
00:12:21
No vayas a caer en las estúpidas creencias que del amor tienen los Montesco.
00:12:22
Para ellos, el amor es...
00:12:26
El amor es alegre.
00:12:29
Jugar, divertido, loco e apasionado
00:12:42
Nunca tranquilo
00:12:44
Malditos Montespo
00:12:45
Malditos Capuleto
00:12:47
Fuera de mi casa
00:12:49
Primeiro tendrás que echarnos cara a culo
00:12:50
Lo que has oído
00:12:52
Esto
00:12:54
E tu, como te llamas?
00:12:57
De momento, Romeo
00:13:30
E tu, como te llamas?
00:13:31
Julieta, queres salir conmigo?
00:13:33
A partir de entonces, las cosas empeoraron
00:13:34
El odio entre Capuletos e Montescos se respiraba por toda Verona
00:13:40
Solo había dos que no sentían odio
00:13:44
Solo dos, ¿os acordáis?
00:13:46
Claro que nos acordamos, ¿como nos vamos a acordar?
00:13:48
Claro que nos acordamos, ¿como nos vamos a acordar?
00:13:52
Claro que nos acordamos, ¿como nos vamos a acordar?
00:13:57
¿Por qué no te importa nada?
00:14:01
¿Qué?
00:14:19
Llamo a mi mamá
00:14:19
Por favor, non griteis
00:14:20
Tu te callas
00:14:24
Callate, non queremos oírte máis
00:14:25
Non tenemos nada que escuchar de un Montesco que ama unha Capuleto
00:14:27
Sois mi familia
00:14:30
Le amo
00:14:31
Tu amarás a que nosotros te digamos
00:14:31
Mañana a mediodía te casarás con Paris Capuleto
00:14:33
Jamás
00:14:36
Por mi non lo hagáis, de verdad
00:14:37
Tu te callas
00:14:38
Non vas a convertir o que hai entre as nosas familias en amor
00:14:39
Pero, madre, que eu só quero saber por que eu te amo por ir aos Capuletos
00:14:43
A mi nadie me lo ha explicado
00:14:47
Porque así é mellor
00:14:49
Los Capuleto odiamos a los Montesco
00:14:50
Y los Montesco nos odian a los Capuleto
00:14:53
Así ha sido toda la vida y no tiene por qué cambiar
00:14:55
Pero eso es absurdo, madre
00:14:58
Pero hasta ahora nadie se había quejado, hijo
00:14:59
Te prohíbo que vuelvas a ver a Julieta Capuleto
00:15:01
Pero eso es absurdo, madre
00:15:04
Pues hasta ahora nadie se había quejado, hija
00:15:06
Te prohíbo que vuelvas a ver a Romeo Montesco
00:15:08
Vamos, Paris, tenemos que decirte el traje de no
00:15:10
¿Puedo decirlo yo?
00:15:13
No
00:15:15
Genial, el conflicto is perfect
00:15:20
El odio entre dos familias por amor
00:15:32
Romeo, Romeo, por que tendrás que llamarte Romeo?
00:15:34
Ahora que lo mencionas, Romeo es un nombre provisional hasta que se me ocurra por por
00:15:39
Y tú, ¿quién eres?
00:15:43
Aria, o que es el nombre de Romeo?
00:15:45
¿De verdad?
00:15:48
Pues mira, o que es el nombre de Romeo?
00:15:49
Se escriben en nuestras vidas porque no le cambias a Romeo el nombre
00:15:50
O de paso, el apellido
00:15:53
O si no, cámbiamelo a mí, que yo no quiero ser un alcapuleto
00:15:55
No me pides que cambie esta escena
00:15:58
Tengo el presentimiento de que el futuro será lo más conocido de la hora
00:16:00
Creo que debería de suceder en un balcón
00:16:04
Yes, voy a prepararme el veneno
00:16:08
¿Veneno?
00:16:10
¿Qué veneno?
00:16:12
¡Vuelve, William, que nos cambien los nombres!
00:16:13
¿Qué importa un nombre?
00:16:18
Mi amor es igual, me llame Montesco de cualquier otra forma
00:16:20
No, por apellidarte Montesco
00:16:22
Mi familia me obliga a casarme mañana con Párez Capuleto
00:16:24
Que mañana te casas
00:16:27
Lo siento
00:16:29
Pues nos escapamos juntos
00:16:29
Y abandonarlo todo
00:16:31
Todo, Julieta, todo por amor
00:16:32
Pasarás a recogerte el amanecer
00:16:34
Vale, no te retrases
00:16:35
¡Julieta! ¡Julieta!
00:16:37
Marina
00:16:54
¡Julieta!
00:16:54
Tía, ¿a qué no sabes lo que me acaba de pasar?
00:16:58
Si quieres me lo cuentas
00:17:04
Y si no te marchas, que estoy triste
00:17:05
Tus padres han decidido adelantar la boda
00:17:06
Para esta noche a las doce
00:17:09
Por boca, só me queda unha hora.
00:17:11
París, viene de camino.
00:17:13
Por que no lloras, nieta?
00:17:21
Yo he escrito que tienes que llorar.
00:17:28
Me da igual lo que tú escribas.
00:17:29
Es que no se te podía haber ocurrido
00:17:32
unha historia de amor más normal.
00:17:33
Ya, pero es que el público se aburriría, querida.
00:17:35
No me llores, querida.
00:17:38
Y me he trachado ahora mismo unha historia de amor más normal
00:17:39
sin yo salir tan perjudicada.
00:17:41
Y quiero quererle a Romeo
00:17:43
Aquí, en Verona, con mi gente
00:17:47
Ya, pero es que
00:17:50
No se me ocurre nada mejor
00:17:52
Bueno, te dejo que te tengo que dejar
00:17:53
Mierda
00:17:55
¿Qué haces aquí? Todavía no es la hora
00:18:07
Verás, es que yo no me quiero casar contigo
00:18:09
Yo tampoco, pares
00:18:11
Pero mis padres me obligan
00:18:13
Eh, me preocupa
00:18:15
Que con el tiempo yo no sabía
00:18:17
Se me ha ocurrido algo
00:18:19
Es un veneno, el que lo beba se rompía al instante
00:18:20
Y todos crearon que ha muerto
00:18:23
Si lo bebes ahora, tú puedes pensar en que ha muerto
00:18:24
Y no podrás casarte conmigo
00:18:27
Ya, pero cuando me despierte
00:18:30
Mis padres me volverán a organizar la boda
00:18:33
Dependrá que entonces
00:18:36
¡Qué tonto no, Faris, te lo juro!
00:18:37
Bueno, la que faltaba
00:18:39
Sí, tía, la que faltaba
00:18:40
Os estaba espiando y tengo la solución
00:18:42
Tú te ves el veneno
00:18:44
Y Faris se casa conmigo
00:18:46
Así cuando despiertes no te puedes casar con él
00:18:47
A mi parece unha boa idea, pero é que París non sei se quer casarse contigo
00:18:49
O sea, París, di algo
00:18:53
Que non sei que dicir
00:18:55
Que forte, tío!
00:18:56
Te queres casar comigo ou non?
00:18:58
A verdade é que me gusta desde o cole, desde que te dici
00:19:00
O sea, de algún lugar normalmente
00:19:03
Que é igual, é así que agarraba contigo
00:19:05
Que forte!
00:19:07
Ve a avisar a Romeo de que el veneno no es veneno
00:19:11
E a mis padres de que he muerto
00:19:15
Tranquila, buena suerte
00:19:16
beber
00:19:18
ou non beber
00:19:40
esa é a cuestión
00:19:42
morir
00:19:44
dormir
00:19:46
e así nada máis
00:19:47
e así pongo fin aos tormentos do meu coração
00:19:49
por o amor
00:19:52
ven pronto, Romeo
00:19:53
Romeo, te lo juro
00:19:55
llevan foco, te lo juro
00:20:21
Bueno, te deixo que te teño que deixar.
00:20:22
Pero, Julieta, que has hecho?
00:20:26
Yo te mandivo, William Shakespeare.
00:20:42
En Sevilla estaré contigo.
00:20:45
Julieta!
00:21:56
Por que has escrito un final tan triste, William Shakespeare?
00:21:56
A lo mejor, non se me ocurría nao mejor.
00:22:02
A lo mejor, yo no lo explico
00:22:04
A lo mejor, este final lo habéis escrito vosotros
00:22:06
Porque no dejaste que nos diéramos tanta tiempo
00:22:09
Porque no nos dejaste que nos escucháramos
00:22:11
Por favor, cambie este final
00:22:13
Me gustaría poder volver allá
00:22:15
Para decirle que le quiero
00:22:16
Y que la necesito
00:22:17
Me gustaría haber sentido lo que sentían
00:22:18
O por lo menos haberles escuchado
00:22:21
Tardía amistad y reconciliación
00:22:22
Que alumbra esta noche bien triste
00:22:25
Triste historia es la de Julieta y su noveno
00:22:27
Conta a leyenda que os corpos sem vida de Julieta e Romeo
00:22:29
desapareceron aquel mesmo día, ao ano
00:23:01
Unhas dicen que as suas familias os enterraron en secreto
00:23:04
Outros dicen que desde aquel día os amaneceres son máis largos
00:23:16
porque o albúm espera en vano a que Romeo aparezca para abrir o seu julieto
00:23:19
Pero moi poucas saben o que ocorreu na realidade.
00:23:26
Nós sí que o sabemos.
00:23:33
Cando se nos pasou o efecto do veneno,
00:23:53
decidimos que non teníamos que huir.
00:24:30
Que o que teníamos que fazer era querernos.
00:24:33
Querernos por encima de todo
00:24:35
Y mi cuña Shakespeare
00:24:36
Y nuestros padres tuvieron que tenernos
00:24:38
Al final, nosotras escribimos
00:24:41
Nuestra propia historia
00:24:43
¿Te acuerdas, Romeo?
00:24:44
¿Cómo no me voy a acordar, Julieta?
00:24:46
¡Es fuerte, es fuerte!
00:24:50
- Valoración:
- Eres el primero. Inicia sesión para valorar el vídeo.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Idioma/s:
- Materias:
- Lengua
- Niveles educativos:
- ▼ Mostrar / ocultar niveles
- Educación Primaria
- Tercer Ciclo
- Sexto Curso
- Autor/es:
- Juan José Bueso
- Subido por:
- Tic cp cristobalcolon madrid
- Licencia:
- Todos los derechos reservados
- Visualizaciones:
- 89
- Fecha:
- 30 de marzo de 2019 - 23:00
- Visibilidad:
- Público
- Centro:
- CP INF-PRI CRISTOBAL COLON
- Duración:
- 26′ 19″
- Relación de aspecto:
- 1.78:1
- Resolución:
- 1920x1080 píxeles
- Tamaño:
- 606.92 MBytes
Para publicar comentarios debes entrar con tu nombre de usuario de EducaMadrid.
Comentarios
Este vídeo todavía no tiene comentarios. Sé el primero en comentar.