Saltar navegación

Activa JavaScript para disfrutar de los vídeos de la Mediateca.

Nuestro lugar en el Universo

Ajuste de pantalla

El ajuste de pantalla se aprecia al ver el vídeo en pantalla completa. Elige la presentación que más te guste:

Subido el 31 de enero de 2019 por Tic ies marquesdesantil colmenarviejo

115 visualizaciones

Conferencia impartida por el Doctor D. Ignacio Sevilla en el IES MARQUES DE SANTILLANA EL 31 DE ENERO DE 2019 - CENTRO STEM, ERASMUS +, CENTRO BILINGÜE

Descargar la transcripción

O que é o espacio? 00:00:06
O recorrido 00:00:09
Somos parte do espacio 00:00:10
Eu nunca estive en unha biblioteca como moitos sabéis 00:00:11
Estamos en unha materia como todos sabéis 00:00:13
E a materia de ahora 00:00:15
Ignacio, por lo cual, por estar relacionado 00:00:17
Ignacio é un investigador 00:00:20
Porque vemos la teoría 00:00:30
La tele, esta cosa 00:00:32
A televisión sempre la pasa a la falsa un pouco 00:00:33
Ele é un investigador recantigoso de verdad 00:00:35
Con lo cual, tenéis ocasión ahora 00:00:38
En 10 días, unho dos grupos de la relación de BDT 00:00:39
De astrobiología, de linta tamén 00:00:42
diferentes campos 00:00:44
a todos es un algo en común 00:00:47
como a todos los científicos 00:00:49
la inquietud por saber de donde venimos 00:00:50
como ha sido, a donde vamos, este tipo de cosas 00:00:53
pues muchas gracias Ignacio 00:00:54
y desde todo por esto 00:00:57
aunque no voy a poder parsear mucho lo de mi canción 00:00:58
porque me parezco muy fabuloso 00:01:00
bueno 00:01:02
muchas gracias 00:01:03
muchas gracias 00:01:07
a todos por la invitación 00:01:09
E por venir, aunque non queda parte 00:01:12
Si, si 00:01:16
Se podo apagar? 00:01:25
Se podo apagar a luz esta? 00:01:27
Si, si 00:01:28
Como enseño muchas transparencias oscuras 00:01:29
No podo pasar nada seno a ver 00:01:32
Mientras tanto 00:01:35
A charla de lo que 00:01:40
A charla de lo que trata 00:01:43
Lo llamamos posición del universo 00:01:46
Que es un sistema original 00:01:48
e depois resulta que 00:01:49
cando o coloco 00:01:52
e o busco en Google 00:01:53
se pode apagar? 00:01:55
bueno, creando unha original este nome 00:02:06
e depois resulta que hai un programa en el calendario 00:02:08
que se chama así, un montón de salas en o nosso sitio 00:02:10
é bastante representativo 00:02:12
do que queramos que era Manoel 00:02:14
e non só do nosso sitio 00:02:16
como un lugar geográfico 00:02:17
dentro do universo 00:02:19
sino tamén quero falar 00:02:20
do nosso sitio no universo 00:02:22
na dimensión do tempo 00:02:24
é dicir, que momento 00:02:26
temos nosa vida no universo 00:02:28
e tamén queria chamarnos a atención 00:02:29
ao hecho de que 00:02:32
tampouco 00:02:35
realmente do que estamos 00:02:36
eixos nosa 00:02:38
como é 00:02:38
a nosa composición 00:02:44
con respecto ao resto do universo 00:02:45
es decir, nuestro sitio en el universo 00:02:46
es de tres perspectivas distintas 00:02:48
entonces, en esta primera transparencia 00:02:50
tenemos 00:02:52
digamos el selfie 00:02:54
más espectacular 00:03:01
que ha hecho 00:03:03
la humanidad 00:03:03
entonces fue tomado desde Neptuno 00:03:06
entonces el 00:03:08
jefe de misión de una misión que se llama Goya 00:03:10
que tenía como objetivo 00:03:12
explorar los planetas exteriores 00:03:15
se le ocurrió ya cuando había mirado 00:03:17
de todos los planetas hasta Neptuno 00:03:18
de que, bueno, vamos a dar la vuelta 00:03:19
e vamos a tomar unha foto de la Tierra. 00:03:20
Non sei se está a la altura ou se a la distancia. 00:03:22
Visto ya? 00:03:23
Ya, ¿no la veis? 00:03:25
Si bien, si, está estupendo, gracias. 00:03:39
E dice esta reflexión que me parecía 00:03:44
muy bonita e muy interesante, 00:03:46
que yo creo que también 00:03:48
que hubo la chavala esta. 00:03:49
La Tierra, 6.000 millones de kilómetros 00:03:50
desde el 1. 00:03:52
Todos los seres humanos que han existido, 00:03:53
alegrías, sufrimientos, 00:03:55
miles de religiones, ideologías 00:03:57
y doctrinas económicas, 00:03:58
cada rey, cada campesino, 00:04:00
Cada líder supremo, cada héroe, cada cobarde 00:04:01
Toda a historia de nosa especie 00:04:03
Ha ocurrido aquí 00:04:05
En unha nota de polvos 00:04:06
Escribida en un rayo de sol 00:04:08
Todo o que nos conocemos 00:04:09
Toda a gigantesca historia 00:04:12
De la humanidad, de su riqueza 00:04:14
Cosas que nos parecen importantísimas 00:04:16
Cosas que nos parecen lúneas 00:04:19
Todo ha ocurrido en esa parrería 00:04:20
En medio de Argentina 00:04:22
Por un lado, nos humilla un pouco 00:04:23
De los cuales que ahora no somos nada 00:04:27
Estamos perdidos 00:04:28
que tiene sentido, tiene todo, pero 00:04:29
lo que os quero por contra mostraros 00:04:31
en esta chamba es lo increíble 00:04:34
que es que unas hormiguitas que viven 00:04:36
ahí han conseguido 00:04:38
averiguar acerca del universo vastísimo 00:04:40
que nos rodea, y eso es lo verdaderamente 00:04:42
extraordinario, no que seamos una monta de cuerpos 00:04:44
sino todo lo que hemos averiguado 00:04:46
del universo desde ahí 00:04:48
unas pequeñas combinaciones de átomos ahí 00:04:49
el enorme esfuerzo 00:04:52
que han hecho para 00:04:54
averiguar sobre todo lo que nos rodea 00:04:55
Entón, é unha foto, é unha mezcla de varias fotos, tomadas desde unha exocente que se chama Calla, 00:04:58
que está dando vueltas ao redor da sierra, e o que face é un mapa moi profundo das estrellas que nos rodean. 00:05:18
E isto é a Vía Láctea, que é a galaxia, digamos, que é a que habita. 00:05:23
Isto, se vos vais pasado a la sierra, isto non volverá a vos a ver, 00:05:28
o pasado da sierra, a lo mejor, 00:05:31
en a noite así, oscurita, sin luna ni nada, 00:05:33
veis unha 00:05:35
saco de piezas alivio, que parecen como nubes, 00:05:36
pero, como que ocupan con el cielo. 00:05:40
É bastante espectacular, sobre todo 00:05:43
se é a noite como oscura, 00:05:44
e se coxéis unhos perifáticos, 00:05:46
veis que están hechos como lo que, 00:05:48
con muchísimas estrellitas chiquititas, 00:05:49
traes a impresión de como que é 00:05:51
eso, que se le llamaba 00:05:53
un perifático. 00:05:55
Entón, isto é, un pouco, 00:06:05
con as perspectivas, 00:06:07
E isto é un pouco, se lo viéramos desde fora 00:06:08
Estaríamos en un puntito aquí 00:06:14
Virando hacia dentro 00:06:16
Evidentemente, esta é a nosa galaxia 00:06:17
Por esta foto, non nos faltaría 00:06:19
Moito tempo para poderla hacer 00:06:21
Pero, nosa, se viráramos para dentro 00:06:23
Veríamos a foto 00:06:26
Ahora bien, hace tan solo 00:06:27
Cien anos 00:06:30
Se pensaba que todo isto 00:06:32
Era todo o que había 00:06:34
Era todo luminoso 00:06:36
es decir, las estrellas que nos rodeaban 00:06:38
habían estado ahí siempre 00:06:41
y siempre estarían 00:06:42
y no había nada más 00:06:43
es decir, todo lo que nos rodeaba 00:06:46
era una especie de 00:06:50
exquietud eterna 00:06:51
donde estaban colocadas las estrellas 00:06:52
quizás con otros mundos o no 00:06:54
pero, y eso daba para el pasado 00:06:55
de hace 100 años 00:06:58
o sea, que es bastante increíble 00:06:58
como ha evolucionado 00:07:05
nuestra percepción de donde vivimos 00:07:06
en tan solo 00:07:08
en unha minúscula 00:07:08
de nuestra historia 00:07:10
de tal manera 00:07:12
en aquella época 00:07:14
cunha tenías un telescopio 00:07:14
o principal que era 00:07:16
un inciso 00:07:17
e é que nosotros 00:07:18
cando trabajamos 00:07:19
o astrónomo clásico 00:07:20
digamos 00:07:22
cando trabaja 00:07:22
a veces se hace a foto 00:07:24
ponendo o ojo 00:07:25
en el objetivo 00:07:26
pero eso 00:07:27
non lo hace nadie 00:07:27
se habéis hecho 00:07:28
algo de astronomía 00:07:31
ficcionada 00:07:32
ou se os habéis ido 00:07:32
a un evento 00:07:33
destos de 00:07:34
vamos a tirar 00:07:34
nunca vais a ver 00:07:35
as galaxias 00:07:36
esa que os habéis visto antes 00:07:37
pois moi grande que sea o telescópio 00:07:40
porque o noso ozo para mirar 00:07:41
cosas difusas como galaxias 00:07:43
como estrellas miléniles 00:07:45
non vale para nada 00:07:47
pois moi grande que sea o telescópio 00:07:48
porque os botones de luz 00:07:50
desde que chegan ao fondo do ozo 00:07:52
o cerebro recoge a información 00:07:55
e en seguida se olvida d'eixo 00:07:58
entón non podemos o que se chama 00:07:59
integrar 00:08:01
a suma de todos esos botones 00:08:02
de toda esa luz 00:08:08
para poder tener esas imágenes espectaculares 00:08:09
que habéis visto en 00:08:12
en la galaxia 00:08:13
en España 00:08:16
eso solo se puede hacer 00:08:16
poniendo instrumentos en el telescopio 00:08:18
detectores 00:08:21
antiguamente, hasta hace poco, hace 20 años 00:08:22
se hacían poniendo cámaras de fotos 00:08:25
como esta imagen 00:08:28
que debe tener unos 100 años 00:08:29
en la cámara de fotos tú dejas 00:08:30
la película 00:08:32
expones durante mucho tiempo, minutos, horas 00:08:34
e digamos que esa luz va 00:08:38
creando 00:08:40
unha excitación en a película 00:08:42
que se va convertindo en un esmalte 00:08:44
non se olvida, sempre va acumulando 00:08:46
acumulando e por iso podemos ver 00:08:48
estas galaxias, estas nebulosidades 00:08:50
como le llamaban entonces, tan difusas 00:08:52
isto é moi difícil de ver con el rollo 00:08:54
o sea que o del astral va mirando 00:08:56
por este sol para 00:08:58
entonces entre 00:08:59
as estrellas normales se vean como unha especie 00:09:05
de manchita que veis por aquí 00:09:08
que non se sabía moi bien o que era 00:09:09
entón, aquí se me ocurrió 00:09:13
que en vez de poner unha cámara de fotos 00:09:16
se llama un espectrógrafo 00:09:18
entón, se unha observa 00:09:20
un espectrógrafo o que face 00:09:22
é descomponer 00:09:24
a luz blanca que viene das estrelas 00:09:25
descomponerle os seus colores 00:09:28
para ver un pouco qual é 00:09:29
o que ocorre é que se unha observa 00:09:30
con moito detalle 00:09:37
o espectrógrafo, por exemplo, da luz do Sol 00:09:38
unha podrá ver que neste arcoíris 00:09:41
hai unha serie de rayitas 00:09:43
que se corresponden 00:09:44
aos elementos químicos 00:09:46
de la luz 00:09:48
que prácticamente a bruxa manestra 00:09:50
son os estados de excitación dos elementos químicos 00:09:52
que componen 00:09:54
esa estrella que estamos observando 00:09:56
de hecho esta é a única manera 00:09:57
que tenemos de saber 00:10:00
de que están hechas as cousas que hai no universo 00:10:01
se os fijáis, o único que obtenemos do universo é 00:10:04
luz que tiene 00:10:06
unha suposición que é tan vieja 00:10:07
como sabemos de se está hecho de hidrógeno 00:10:09
ou de algo completamente distinto 00:10:12
que reconocemos 00:10:14
e é porque estas rayitas 00:10:15
as comparamos con 00:10:17
a luz que proviene 00:10:18
esta rayita 00:10:20
a comparamos con a luz que viene 00:10:24
de un gas 00:10:25
de distintos gases que podamos 00:10:28
tener en o laboratorio 00:10:29
e podemos ir identificando 00:10:30
a roza del sol que contiene hierro 00:10:32
contiene escandio, sodio, 00:10:35
hidrógeno, helio 00:10:37
a cosa é que mirando a luz do sol e das estrelas 00:10:38
prácticamente todas serán moi parecidas 00:10:41
a unha seña máis de unha cosa, máis de outra 00:10:44
pero cando mirábamos as nebulosas 00:10:45
veíamos que todas estas rayitas 00:10:47
estaban desplazadas ás altas 00:10:50
é dicir, estaban en seu sitio 00:10:52
pero como se estuvieran 00:10:54
en o sitio equivocado 00:10:55
do espectro do que é a colina 00:10:57
entón, o que unho se viu 00:11:00
o que este astrónomo se viu 00:11:03
e que é o que a vista de Slyker 00:11:06
é que as nebulosas 00:11:07
a partir desta observación 00:11:09
parecen estar alejándose de nosos 00:11:10
E isto por que é? 00:11:12
Explico a través do fenómeno que se chama o efecto Doppler 00:11:14
O efecto Doppler o habéis escuchado con o sonido 00:11:16
Todos os días, cando pasa o coche ao lado vostro 00:11:18
A frecuencia vai cambiando na grave 00:11:21
E o sonido do motor 00:11:23
Nunca o escucháis se estáis desmontados no coche 00:11:28
Só se estáis parados 00:11:30
Con respecto a ese coche que se acerca e se aleja 00:11:31
Pois, con a luz pasa exactamente o mesmo 00:11:33
Unha cosa que se acerca a nosa 00:11:36
Aunque non pareça mentira 00:11:38
É máis azul que cando se aleja 00:11:40
É a mesma cosa que é máis roxa 00:11:42
o que pasa é que iso nunca nos damos cuenta 00:11:44
porque a velocidade que nos movemos 00:11:46
aquí na Terra 00:11:48
é imposible de percibir 00:11:49
só o podes percibir se se está movendo 00:11:52
a unha velocidade moi significativa 00:11:54
o sea, moi alta 00:11:56
significativamente cercana a la Luna 00:11:57
entón, o que se deu cuenta é que 00:11:59
estas galaxias, ao estar todo 00:12:02
desplazado á roxo, é que se estaban 00:12:04
alejando de nosa unha identidade enorme 00:12:06
todas estas negrosas 00:12:08
pero non tenía maneira 00:12:10
de medir esta distancia 00:12:12
As distancias a esas objetos 00:12:14
Já por aquí na época 00:12:15
Había un centro de escenarios de Merck 00:12:18
Que por entonces 00:12:20
En paralelo 00:12:21
Este era un observador 00:12:24
E este señor era un teórico 00:12:26
Estaba trabajando 00:12:29
Con unhas ecuaciones que un señor se llamaba Albert Einstein 00:12:30
Que estudou 00:12:33
Sobre como funcionaba 00:12:34
La gravedad en el universo 00:12:36
E el dedujo que según as ecuaciones 00:12:37
Estas que había hecho Einstein 00:12:41
El universo solo podía estar haciendo 00:12:42
Una de dos cosas 00:12:44
Os estaba alejando, os estaba expandiendo, os estaba contraendo 00:12:45
Pero isto é un pouco, digamos, un poquito en paralelo a lo que te digo 00:12:51
Por cierto, isto, o que esto proposta aquí é unha costal 00:12:54
Esta costal era unha especie de equivalente 00:13:00
De unha costal que tenía a la que era 00:13:07
O sea, que cuando esto estaba haciendo su descubrimiento 00:13:10
Ahora, cuando alguien descubre algo, 00:13:12
lo pone inmediatamente 00:13:14
en una serie de bases de datos 00:13:16
de artículos o descubrimientos en Internet 00:13:18
y al día siguiente todos lo sabemos. 00:13:20
Pero en aquella época, 00:13:22
a veces uno descubría algo que no se sabía 00:13:24
hasta que publicaba el artículo en una revista 00:13:26
un año después 00:13:28
y a ver si este señor estaba suscrito a esa revista. 00:13:30
Entonces, resulta que este señor 00:13:33
era belga, 00:13:35
estaba de viaje en Estados Unidos 00:13:38
e se enterou de un café ou o que sea 00:13:40
porque había destruído este outro 00:13:43
porque había un montón de cosas alejadas de nosotros 00:13:44
entón, o que ele fez para quedar con ele 00:13:47
na ausencia, como os digo, de WhatsApp 00:13:50
e de Facebook 00:13:51
o que ele fez foi escribirle unha postal 00:13:52
para falar deste descubrimiento 00:13:55
para, mentre viajaba 00:13:57
a un centro de investigación, quedar con ele 00:13:59
en unha estación de tren 00:14:01
entón, digamos que esta era a maneira 00:14:03
un pouco dos científicos de interactuar 00:14:05
en aquella época, que agora 00:14:06
gracias a, digamos, 00:14:07
el que priméu, 00:14:10
básicamente, 00:14:11
nos damos muchísima más facilidad 00:14:12
para que los dos crímenes 00:14:14
se produzcan de una manera mucho más 00:14:15
rápida. 00:14:18
Ahora vuelvo a ver con este señor. 00:14:21
Luego, por otro lado, 00:14:24
nos habíamos quedado con la cosa del amistad. 00:14:25
Esto de aquí es una foto 00:14:29
de las computadoras de Harvard. 00:14:30
No está equivocada 00:14:31
el principio de efecto. 00:14:34
En aquella época 00:14:36
evidentemente no había ordenadores. 00:14:37
entonces había astrónomos 00:14:39
que decían 00:14:40
bueno, quiero observar esto porque tengo que hacer este artículo 00:14:44
y tal, y entonces se le llamaba a Harvard 00:14:47
una vez que tenía todos los datos 00:14:48
para que todos los logaritmos 00:14:51
y los cálculos pesados 00:14:53
pues lo realizaran estas mujeres 00:14:54
y esencialmente lo que hacían era coger 00:14:56
todas las observaciones 00:14:58
reducir los datos 00:15:01
calcular los logaritmos, que no había calculadoras 00:15:02
y hacer las derivadas 00:15:05
etcétera, pues digamos 00:15:07
obtener todos os resultados científicos 00:15:08
para que logo os astrónomos 00:15:10
os miraran e dijeran 00:15:12
vale, tal, será por isto e lo criticaran 00:15:13
logo ao final, no artículo científico 00:15:16
nunca había reconocimiento a estas mujeres 00:15:18
e a institución de Harvard por poner 00:15:20
sus infraestructuras a disposición 00:15:22
futuramente, pues, 00:15:24
moitas destas cousas, pois, han sido superadas 00:15:26
hoxe en día, non? 00:15:28
pero todavía quedan algúnas remuneradas 00:15:30
pero, aun así, en aquella época 00:15:31
esta mujer en concreto, Julieta Levy 00:15:34
a base de mirar tanto e tanto 00:15:37
estes datos de tantos e tantos astrónomos 00:15:38
se le oculta o seguinte 00:15:41
é destacable señalar que hai 00:15:43
unhas estrellas variables 00:15:44
que cuanto máis brillantes son 00:15:46
o seu período 00:15:48
é máis largo 00:15:51
é a dizer, eran estrellas que cambiaban de brillo 00:15:52
e quanto máis brillantes eran 00:15:54
máis tardaban en ir 00:15:57
cambiando de estrellas 00:15:59
e a que teña que ver isto con todo o que se estaba contando? 00:16:00
pois que resulta que gracias a esta relación 00:16:02
tu podías mirar unha estrella que estaba moi lejos 00:16:05
e como sabías o seu brilho 00:16:08
perdón, como sabías o seu período 00:16:10
podías ver a que velocidade 00:16:12
estaba cambiando de brilho 00:16:14
podías ver cuanto brillaba 00:16:16
e grazas a iso podías medir a distancia 00:16:18
hasta ese objeto 00:16:20
porque cando sabes 00:16:21
cando brilla, ou seja, se sabes cando brilla 00:16:24
unha bombilla de 40W 00:16:25
se ves máis ou menos como é de brillante 00:16:27
que está un tanto 00:16:30
máis débil que onde está aquí 00:16:32
podes calcular a distancia 00:16:34
podes calcular a distancia de un coche 00:16:35
que te va a atropellar ou non 00:16:37
porque sabe máis ou menos 00:16:39
o quanto brilha o sofá 00:16:40
pois aquí o mesmo 00:16:41
podes calcular 00:16:42
podes ver 00:16:43
qual é o período 00:16:45
desa fombillas 00:16:46
e grazas a ese período 00:16:48
dices 00:16:51
ah vale, pois é de 40 vatios 00:16:52
polo cual já podes deducir a distancia 00:16:54
hasta onde está esa estrella 00:16:56
entón agora temos 00:16:59
a capacidade 00:17:00
se encontramos estrelas deste tipo 00:17:02
en aquellas nebulosas 00:17:03
podemos saber a que instante está 00:17:05
vale? 00:17:07
entonces 00:17:16
aquí vemos la foto del señor Estelco 00:17:16
además para la prensa 00:17:19
este no son todos los descubrimientos que hizo 00:17:21
pero lo sigo así 00:17:22
un astrónomo famoso 00:17:23
que fue Edwin Hubble 00:17:25
y fue famoso por lo siguiente 00:17:27
porque buscó todas estas nebulosas 00:17:28
en la estreita 00:17:30
midió ese desplazamiento al rojo 00:17:31
que os dije 00:17:33
lo que hizo Slater 00:17:34
buscou este tipo de estrellas especiales 00:17:38
en las nebulosas 00:17:41
que hizo de Friedrich Alemi 00:17:42
e hace lo que hacen todos los científicos 00:17:44
cuando tienen las cosas del mismo objeto 00:17:46
que es hacer una gráfica 00:17:47
entonces él hizo esta gráfica 00:17:50
que es una de las gráficas más famosas 00:17:52
de la cosmología porque de esto se deduce 00:17:54
que el universo está en expansión 00:17:56
por un lado 00:17:59
pintó la distancia 00:18:00
y por otro lado 00:18:02
pintó la distancia que no puedes deducir 00:18:03
por o cambio de brillo, 00:18:06
e, por outro lado, 00:18:08
a velocidade a que se alejaba. 00:18:10
Se deduce que isto 00:18:13
provoca a expansión do universo 00:18:14
porque, 00:18:16
cuanto máis lejos estaba o objeto, 00:18:17
a maior velocidade se estaba alejando. 00:18:20
E isto 00:18:24
os vou ensñar en un xili. 00:18:24
E, por certo, 00:18:28
a expansión do universo 00:18:29
é o que vos dísteis, 00:18:30
hasta que nos juntaron 00:18:30
os patos, non podían. 00:18:32
Agora, 00:18:35
aquí hay varios similes 00:18:36
algunos un poco más afortunados que otros 00:18:38
pero aquí probablemente hemos desayunado un poco 00:18:40
hay veces que doy la charla hasta la una 00:18:41
y no es la mejor idea 00:18:44
entonces, la cosa es 00:18:46
bueno, que tiene que ver lo de las distancias 00:18:48
y la velocidad, imaginaos 00:18:50
que el universo está reducido a un globo 00:18:52
a una bola 00:18:54
y la galaxia vecina está a un centímetro 00:18:57
hay otra galaxia que está un poquito más lejos 00:19:03
que está a dos centímetros, imaginaos que hinchamos ese globo 00:19:05
la que está a un centímetro 00:19:08
pasa 2, pero a que está 2 pasa 4 00:19:09
está máis lejos, al inflarse o globo 00:19:11
digamos, o espacio en plenillas se multiplica en cada caso 00:19:13
o que está máis cerca 00:19:16
se ha alejado de nosotros a unha velocidade 00:19:17
menor que a outra 00:19:20
de hecho, a la mitad 00:19:21
é justo o que hemos visto en esa gráfica 00:19:22
os objetos que están máis cerca 00:19:25
se expanden a unha velocidade, o que está máis lejos 00:19:27
a unha velocidad maior 00:19:30
e isto é a razón 00:19:31
por a que se deduce que 00:19:33
todas esas objetos, esas nebulosidades 00:19:35
que son outras galaxias como a nosa 00:19:37
se están alejando de nosotros 00:19:39
e portanto se está expandiendo 00:19:43
e todo pronto 00:19:44
tamén podría pensar, bueno, todo parte que se aleja 00:19:47
de nosotros, es decir, que eso significa 00:19:49
que estamos en el centro del universo de alguna manera 00:19:51
por eso tamén nos podemos atajar con este símbolo 00:19:52
se veis cuenta, todas estas galaxias 00:19:55
todos los alienígenas que llevan en nuestro 00:19:57
estas otras galaxias, van a ver 00:19:59
que el universo 00:20:01
o sea que las galaxias se están alejando todas 00:20:02
nadie 00:20:05
todo mundo va a pensar que están en el centro 00:20:06
E isto é unha foto 00:20:08
Digamos, a foto máis profunda 00:20:14
Que tenemos hoxe en día 00:20:19
O universo muyajano 00:20:22
Para que me ocupáis con esa foto 00:20:23
Que vos enseñáis 00:20:25
Que é un telescopio espacial 00:20:26
Que se llama Hubble, por cierto 00:20:29
E é a foto máis profunda que se ha hecho nunca 00:20:30
De un trocito do universo 00:20:33
Entón, nesta foto, casi todo o que hai 00:20:34
Son fotos de galaxias como a nosa 00:20:36
Vais ver formas raras 00:20:38
e todo o tipo de galaxias, vale? 00:20:39
entón, aquí hai 00:20:40
en un trocito, en un segundo do cielo 00:20:42
hai miles e miles e miles e miles de galaxias 00:20:44
como por el mundo, pero se multiplicas 00:20:46
iso por todo o cielo, resulta que 00:20:50
hai miles de millones 00:20:52
de galaxias que podemos observar 00:20:54
e cada unha, que mil millones de estrellas 00:20:56
imaginaos 00:20:58
o raro seria que nosotros fuéramos 00:21:00
isto é un pouco, hai unha tangente 00:21:02
o raro seria que nosotros fuéramos os únicos 00:21:03
digamos, seres inteligentes 00:21:06
que habitamos este universo 00:21:09
de un movimiento extraordinario 00:21:10
que solo en la Tierra 00:21:12
toda esta inmensidad 00:21:13
la cosa es que nos podamos comunicar 00:21:14
a una vez 00:21:19
como sea de que estemos solos en el universo 00:21:19
y la política casi 00:21:22
ahora bien 00:21:23
todos están 00:21:28
alejando, o sea hablando un poquito de 00:21:29
cual es un poco nuestro sitio en el universo 00:21:32
somos una galaxia entre miles de millones 00:21:35
un universo en expansión 00:21:37
o único, o primeiro que pode pensar 00:21:39
bueno, está todo expandiéndose 00:21:41
entón, o que ocorreu no passado? 00:21:43
estaba todo moito máis junto, non? 00:21:45
e isto é o que chegou durante o siglo passado 00:21:47
a ir desarrollando unha teoría 00:21:50
que moitos conocéis, e como a teoría 00:21:51
do Big Bang 00:21:53
esencialmente o que dice é que no pasado 00:21:54
todo estuvo moi apretado 00:21:57
e un sistema moi pequeno 00:21:59
a unha temperatura enorme 00:22:00
non dice que ese foi o principio do universo 00:22:01
que ese foi un error bastante frecuente 00:22:05
Solo podemos hablar 00:22:07
De lo que podemos explicar 00:22:08
Con la física 00:22:09
Y lo que dice es 00:22:10
Que todo estuvo muy apretado 00:22:11
Y podemos explicar 00:22:13
Toda la física que ocurrió 00:22:14
En un momento en el pasado 00:22:15
Hace unos 13.000 millones de años 00:22:17
Y que después todo empezó a expasitarse 00:22:19
Pero no dice nada 00:22:22
De lo que ocurrió antes 00:22:24
Si hubo un antes 00:22:25
O que es exactamente 00:22:26
Lo que hizo que no se usara 00:22:28
Entonces, si gustáis 00:22:29
Big Bang 00:22:33
Este es el que se ve esencialmente 00:22:35
É unha marca de reloj 00:22:39
E entón sale unha foto como esta 00:22:44
Que unha encaba 00:22:50
Digamos que esta é a representación 00:22:52
Creo que tamén nos agrada esa idea 00:22:54
De que cando falamos de picar 00:22:56
Non falamos de un punto que pica en a nada 00:22:58
Explote, non? 00:23:01
Sino que realmente o espacio e o tempo 00:23:03
Comezan 00:23:05
Se pica 00:23:06
empiezan a tener 00:23:08
validez, tal como lo conocemos, 00:23:12
en ese instante. 00:23:14
No explota hacia afuera, 00:23:15
es que no hay un concepto de afuera, 00:23:16
porque todo el espacio es lo que habitamos ahora mismo, 00:23:19
lo que empezó con ese lugar. 00:23:22
¿De acuerdo? 00:23:24
Así que no lo imaginéis como un espacio, 00:23:25
sino el inicio del espacio y el tiempo 00:23:27
que tenemos, que conocemos ahora mismo. 00:23:30
Es un concepto completamente alivio 00:23:34
que está en nuestra cabeza. 00:23:35
Si os estou explicando 00:23:37
Non é porque 00:23:40
Tenho un conhecimento 00:23:41
Más profundo 00:23:42
Igual que a vosotros 00:23:43
Os pasa a mi 00:23:46
Non podemos abarcar 00:23:46
A idea de que non haya 00:23:49
En fuera 00:23:51
O que non haya 00:23:51
Tempo antes que iso 00:23:52
O único que podemos hacer 00:23:54
É explicar con matemáticas 00:23:56
Hasta ese momento 00:23:57
En que estaba todo muy comprimido 00:23:58
Pero simplemente 00:24:00
Al haceros a la idea 00:24:02
De que non estuviese 00:24:03
Unha inmensidad 00:24:04
E que explotara algo 00:24:05
Que fuera 00:24:06
o espacio e o tempo 00:24:06
empezaron a ser 00:24:08
entón, en ese sentido 00:24:08
já que os falamos do nosso sitio no universo 00:24:12
digamos, en términos espaciales 00:24:14
agora vamos a falar de 00:24:16
en que momento estamos na vida do universo 00:24:18
a razón por a que sabemos 00:24:20
a parte do espacio no universo 00:24:34
e esta foi a prova definitiva 00:24:36
é que se coxéis 00:24:38
todavía podemos ver 00:24:40
a luz 00:24:43
que ocorreu neste mismo ano 00:24:43
se coxéis unha tele antiga 00:24:46
de la de Youtube 00:24:48
é isto que conocéis, esta típica 00:24:49
de un canal web 00:24:52
entón, é só o internet 00:24:56
que é da antena, unha antena analógica 00:24:58
aí vén o guardería de todas partes, os móviles 00:25:00
que recontan o suelo, a señal 00:25:02
hai un poquito que vén de fora 00:25:03
e de fora tamén hai señal 00:25:05
da luna, da música 00:25:07
Pero hai un poquito que viene de moito máis allá. 00:25:09
Hai un poquito desta galería que estamos vendo aquí, 00:25:11
en un canal muerto, 00:25:13
que viene de máis allá de nuestro sistema solar, 00:25:15
de nuestra galaxia, 00:25:16
unha especie de radiación en radio, 00:25:17
en las ondas de radio, 00:25:19
que viene de todas partes. 00:25:20
E é esa radiación que non se pode explicar 00:25:23
durante moitos segundos que era. 00:25:26
É o eco, é a luz que houve no Big Bang 00:25:28
a principio dos tempos, 00:25:31
cando empezou a viajar, 00:25:32
como non viene de un sitio moi lejano, 00:25:34
é o desplazamento ao norte, 00:25:40
esa luz se ha hecho tan tan roja 00:25:41
de ser luz brillante 00:25:47
de color blanco, amarillo 00:25:48
de luz óptica, ultravioleta 00:25:50
se ha convertido en luz en ondas de radio 00:25:52
esas ondas de radio 00:25:55
de principio 00:25:57
de los tiempos del Big Bang 00:25:58
si ponéis un canacuerto de la televisión 00:26:01
lo podéis ver aquí 00:26:03
no es todo lo que hay aquí 00:26:04
pero un 1 o 2% de la luz que hay 00:26:06
para enseñar 00:26:08
se algún día venís con un domingo muerto 00:26:09
no tenéis claros a que hacer 00:26:11
en principio 00:26:12
respecto a 00:26:15
a lo que ocurrió 00:26:21
la ciencia no pode explicar 00:26:24
tienes que empezar a juntar 00:26:31
cosas como 00:26:35
la física de partículas con la gravedad 00:26:35
que todavía los equímetros no saben 00:26:38
entonces hay un momento justo al principio 00:26:39
o muy cerca del Big Bang 00:26:42
que nosotros no podemos explicar 00:26:43
pero un poco más adelante, fijaos 00:26:45
incluso a un millón de señales segundo 00:26:47
toda esta enerxía 00:26:49
se empieza a convertir en 00:26:52
os quarks, que son os componentes 00:26:53
dos botones 00:26:55
e dos electrones que nos componen a nosa 00:26:57
os electrones, as cuatro fuerzas 00:26:59
que han salido da natureza, todo ocorre 00:27:01
en esa millón de semanas de segundo 00:27:03
a imensa enerxía que hai en el vulcán 00:27:05
genera todos estes componentes 00:27:07
que hai na natureza hoxe en día 00:27:09
e iso, a física pode explicarle 00:27:10
unha parte de como 00:27:13
sucede ese fenómeno 00:27:15
máis adelante, empiezan a crearse 00:27:16
Esos quarks apuntan en el trotón 00:27:20
De lo que se llaman crotones e neutrones 00:27:21
Ocurre un fenómeno que se llama 00:27:23
La eliminación de partículas entre partículas 00:27:25
Como lo verán en ello 00:27:27
Y se empiezan a generar los primeros núcleos 00:27:27
De helio y de litio 00:27:32
Es hasta, en esos primeros momentos 00:27:34
Hasta los 20 minutos, digamos, todo el hidrógeno 00:27:36
Helio y litio dormidosos a crear 00:27:38
A partir de esta energía inmensa 00:27:39
Luego ya, pasando mucho más tiempo 00:27:41
Mucho después, ya 400.000 años 00:27:44
De aquí a esta foto 00:27:46
Esencialmente aparece 00:27:48
esta é unha foto 00:27:50
este é un mapa 00:27:51
desta luz que os dixe en ondas de radio 00:27:54
que nos lleva por 00:27:56
digamos que nesta época 00:27:58
esa luz se emite 00:28:02
se non hubiese habido ripam 00:28:04
esta luz non tendría por estar aí 00:28:10
foi a prova definitiva porque 00:28:11
alguén predijo a partir da teoría do ripam 00:28:14
que tendría que haber esa luz en ondas de radio 00:28:16
e uns ingenieros con unha antena 00:28:18
querían que era a guardería que tenía a antena 00:28:20
e non a podían evitar 00:28:22
porque apuntaban e apuntaban 00:28:23
e tenían esta 00:28:25
esta variación de vale 00:28:26
e se dieron a pensar 00:28:29
que era esta luz de ciclofíos 00:28:31
e aquí é que de outra maneira 00:28:33
se é un pouco máis gráfica de mostrarlo 00:28:35
segunda de enero 00:28:37
cubrió el Big Bang 00:28:38
fijaos que já en septiembre 00:28:39
o sistema solar e a Terra 00:28:42
já se había formado 00:28:44
e a historia da paridad 00:28:46
se centra nos últimos segundos 00:28:50
justo antes das luvas 00:28:51
desde os últimos 6.000 años 00:28:53
a historia da humanidade non se concentra 00:28:54
neses últimos instantes 00:28:56
e podemos ver que non hai unha historia 00:28:58
entón, fijaos que 00:29:00
apesar de que, bueno, 00:29:03
a historia do universo é amplísima 00:29:04
miles de millóns de anos 00:29:07
pero, en el fondo, é 00:29:08
por lo menos que é un universo relativamente joven 00:29:09
é a dizer, que já incluso 00:29:13
cando llevaba a vida 00:29:15
de só uns pocos miles de millóns de anos 00:29:16
é unha barbaridade 00:29:19
pero en cuanto hubo ocasión 00:29:22
ya se pudieron formar las primeras estrellas 00:29:24
y enseguida se formó la Tierra y la Tierra 00:29:26
yo aquí se preparan 00:29:28
muchas gracias, que ya hay un 1 de noviembre 00:29:32
después de esto 00:29:34
digamos que os he hablado entonces 00:29:42
de cual es 00:29:46
nuestro sitio en el universo espacialmente 00:29:47
temporalmente 00:29:50
os he dado sin compito esa idea 00:29:51
y ahora por último quería hablaros 00:29:53
de cual es nuestro sitio en el universo 00:29:55
en términos de lo que estamos 00:29:57
de lo que estamos hechos 00:29:59
Entón, todos estes átomos 00:30:00
O helio, o hidrógeno, o litio 00:30:03
E todos os elementos máis pesados 00:30:08
Que, por certo, se forman normalmente en esta charla 00:30:10
Pero tamén é moi bonito 00:30:14
Onde vienen todos os demás elementos máis pesados 00:30:15
A que se dice que é o hidrógeno, o hidrógeno se forma hasta o litio 00:30:23
Todos os demás elementos pesados se forman en el corazón de las estrellas 00:30:25
O sea, todo o que nos compone, en algún momento 00:30:30
estuvo en el corazón de unha estrella gigantesca 00:30:32
que explotou 00:30:35
e esto aquí digamos todo el carbón y el oxígeno 00:30:36
pero nosotros mismos, no es un web 00:30:38
que venimos de las estrellas 00:30:39
o sea, esto es pura ciencia 00:30:41
la única manera de que el carbón o nitrógeno 00:30:43
oxígeno que nos compone 00:30:45
haya llegado hasta nosotros 00:30:46
es porque se ha cocinado en el interior de una estrella gigantesca 00:30:48
a miles de años desde aquí 00:30:51
entonces, toda esta materia 00:30:54
si volvíamos al movimiento de 00:30:57
las galaxias 00:30:59
de como están rotando unhas alrededor de outras 00:31:01
como se mueven 00:31:03
e demas 00:31:05
nos hemos dado cuenta 00:31:06
que o movimento general 00:31:07
que tiene o universo 00:31:10
non se pode explicar 00:31:11
só con a materia 00:31:15
que observamos en forma de mundos 00:31:17
en forma de galaxias, de planetas e demas 00:31:18
que só componen 00:31:20
4,5% de todo o que necesitaría 00:31:22
entón 00:31:25
hace 50 anos 00:31:26
se deu cuenta 00:31:28
de que as galaxias 00:31:30
rotaban 00:31:32
de unha manera o tanto que corían 00:31:33
rotaban de maneira que 00:31:36
giraban 00:31:38
moito máis rápido 00:31:40
do que deverían rotar contando as estrellas 00:31:41
que ten, é como se viera 00:31:44
moito máis materia do que podemos 00:31:46
observar 00:31:48
e isto é unha cosa que tamén se ve 00:31:49
en esta outra foto 00:31:54
aquí veis un montón de galaxias 00:31:55
estamos usando un cubo de galaxias 00:31:58
e veis tamén aquí unha galería 00:32:00
esta galería azul 00:32:02
en realidad eso é unha única galaxia 00:32:03
unha única galaxia que está detrás de todas ellas 00:32:05
que non se ve 00:32:08
que por un efecto que tamén predijo Einstein 00:32:09
que se chamaba lente gravitacional 00:32:11
ha hecho que a luz 00:32:13
que se iba a ir, digamos 00:32:16
a luz de esa galaxia que está por aí detrás 00:32:17
se iba a marchar e nunca la íbamos a ver 00:32:19
pero toda esta cantidad de masa 00:32:22
que se atresca 00:32:24
ha hecho como un efecto lente 00:32:25
ha hecho que esa luz 00:32:27
digamos, se converja 00:32:27
ás nosas, vale? 00:32:30
como cando pasas así, isto se pode ver con un vaso 00:32:32
cando ves, agora é o pulo do vaso 00:32:36
que está aquí, que é a cosa detrás 00:32:38
e se forma a imaxe, o que é unha letra 00:32:39
pois isto tamén pasa con a própria gravedade 00:32:42
que é capaz de pular 00:32:45
dar unha luz que viaja á nosa 00:32:46
isto é o que se chama 00:32:49
efecto de lente gravitacional 00:32:50
sabemos que é unha única galaxia 00:32:52
porque á veces hemos visto que flota aquí unha cosa 00:32:55
ou se pasa aquí algo e lo vemos en todas as imaxes 00:32:56
y hemos mirado su espectro 00:32:59
y vemos que está compuesto todo lo mismo 00:33:01
entonces, contando 00:33:03
la masa necesaria 00:33:05
para crear este efecto 00:33:07
pues nos da un valor 00:33:09
si contamos cuanta masa hay 00:33:11
en todas estas galaxias, nos da otro valor 00:33:13
mucho más pequeño, es decir, una vez más 00:33:15
como descubrió Robert Arrubin 00:33:17
hay una cantidad enorme de materia 00:33:19
oscura, de materia invisible 00:33:21
que no vemos, que es casi un 22,5% 00:33:23
é moito máis da materia originária 00:33:28
é máis feita de algo 00:33:31
que non poden ser átomos 00:33:33
por outra serie de cousas que non é a que importar 00:33:34
é que teñe que saber máis que está feito 00:33:37
non está feito de planetas que non vemos 00:33:39
ou estrelas que simplemente son demasiado débiles 00:33:41
sino que está feito de un material desconocido 00:33:43
e iso é unha das cousas que 00:33:46
por cierto se están investigando 00:33:47
é que está hecho todo 00:33:48
de un universo excepcionalmente 00:33:50
que nosotros só somos unha pequena magia 00:33:52
e logo nos queda aquí 00:33:54
un diálogo de cocos 00:33:56
que esencialmente 00:33:57
vino de un descubrimiento 00:34:00
mucho más reciente 00:34:01
que hace tan solo 20 años 00:34:02
entonces 00:34:03
os he contado 00:34:04
que la expansión del universo 00:34:06
esencialmente 00:34:08
estaba apuntando 00:34:10
a que 00:34:11
hubo un momento 00:34:11
en el que todo estaba 00:34:15
muy detenido 00:34:16
muy afectado 00:34:17
vale 00:34:18
es decir 00:34:18
que hubo un momento inicial 00:34:19
un momento 00:34:21
un dicta 00:34:21
pero tambien 00:34:22
por supuesto 00:34:23
cabe preguntarse 00:34:24
que hacia donde va todo 00:34:24
es decir 00:34:26
como va a acabar el universo 00:34:27
se se está expandiendo. 00:34:28
Entón, a pregunta por entón era 00:34:30
contar quanta masa 00:34:32
había no universo 00:34:34
para saber se en algún momento 00:34:35
todo isto se iba a frenar 00:34:37
e no futuro íbamos a tener 00:34:38
o que chamaban un quick release. 00:34:40
Todo se iba a cumplir outra vez 00:34:41
en un punto pequeno. 00:34:43
Ou se isto se iba a expandir para sempre. 00:34:45
Entón, 00:34:48
dois grupos científicos 00:34:48
se propuseron a estudiar este fenómeno 00:34:50
e para estudiarlo 00:34:53
o que fizeron foi estudiar 00:34:55
o que se chaman as supernovas. 00:34:56
As supernovas son explosiones de estrellas moi grandes 00:34:58
Estas estrellas onde se produce todo o capón e o nitrógeno 00:35:03
E que é unha peculiaridade moi interesante 00:35:05
É que hai un tipo de supernovas que sempre, sempre brillan 00:35:08
Entón, se detectas estas supernovas moi, moi lejos 00:35:12
Como os decía con as estrellas de la Tierra Libre 00:35:16
Se as ves, como é bruto, brillan tantísimo 00:35:19
Para empezar, te permiten ver cosas que están moi, moi lejos 00:35:22
e segundo, que permite medir distancias 00:35:25
hasta allí, porque como sempre brillan igual 00:35:28
pues se lo veis así de un poquito más débil 00:35:30
significa que está un poco más lejos 00:35:33
si lo veis un poquito más débil todavía 00:35:34
pues doble de distancia 00:35:37
¿vale? 00:35:39
entonces, estos dos grupos 00:35:40
se pusieron a mirar 00:35:42
estas, digamos, a mirar 00:35:45
estas supernovas 00:35:47
para detectar a que velocidad 00:35:47
el universo se estaba frenando 00:35:50
¿vale? porque cada una 00:35:52
digamos que cada unha destas supernovas 00:35:54
está explotando 00:35:57
a unha determinada distancia 00:35:58
e a esa distancia 00:36:04
esa supernova 00:36:05
está a un determinado desplazamiento 00:36:07
al rojo 00:36:10
que te indica máis ou menos 00:36:10
qual é o estado de expansión do universo 00:36:12
hacer esta gráfica de distancia 00:36:14
de expansión 00:36:17
de desplazamiento al rojo 00:36:18
te permite decir 00:36:20
en cada época do universo 00:36:21
a que velocidade se está expandindo 00:36:23
o mismo 00:36:27
é unha cosa que non se dixo 00:36:27
é que as cousas que están moi lejos 00:36:29
ocorreron 00:36:32
moi en el pasado 00:36:34
é dicir, se un objeto está 00:36:37
a 2000 millóns de anos 00:36:38
é porque ocorreu esa explosión 00:36:39
hace 2000 millóns de anos 00:36:41
así que grazas a iso podemos explicar 00:36:43
podemos aprender un pouco sobre 00:36:46
la cronología 00:36:48
sobre como vai evolucionando 00:36:48
o noso universo 00:36:52
podemos mirar o passado do universo directamente 00:36:53
esa luz ha tardado 00:36:55
mil millóns de anos 00:36:57
para chegar até nosa 00:36:58
entón, aquí explico 00:36:58
os dos equipos 00:37:04
unha chama AIG 00:37:07
e outra supernova 00:37:09
que querían ver o mesmo 00:37:10
como a expansión do universo 00:37:12
se ha ido frenando 00:37:14
a medida que o universo 00:37:15
entón, a cosa increíble 00:37:16
é que encontrarmos os dois 00:37:20
que esa desaceleración 00:37:21
non era tarde 00:37:23
en realidad era unha aceleración 00:37:25
había un descubrimiento tan sorprendente 00:37:26
que os dois tardaron casi un ano en publicarlo 00:37:29
e o descubrieron en seguida 00:37:31
porque creía que no había en Somalia 00:37:33
como pode ser que o universo está acelerando 00:37:34
se temos un montón de masa 00:37:36
como pode ser que 00:37:37
pode ser a unha velocidade maior ou menor 00:37:39
como pode ser que este cada vez 00:37:42
venga máis rápido 00:37:45
é como se o experimento científico 00:37:45
fuera simplemente tirar unha pedra 00:37:49
e ir a mirar o que está en caer 00:37:50
e nunca cae 00:37:53
é a pedra en que se acelerase 00:37:55
dos persoas distintas en que a pedra en que se acelerase para arriba 00:37:57
o sea que 00:38:00
isto, digamos, este fenómeno 00:38:01
que hoxe en día 00:38:06
nos denominamos pedagogía oscura 00:38:07
é un dos descubrimientos, digamos, máis recientes 00:38:09
e máis implicantes hoxe en día 00:38:11
que é a matemática, porque todavía 00:38:13
igual que con a matemática oscura 00:38:15
non existe unha explicación de por que todos están generando 00:38:17
pode ser que non entendamos ben a gravedad 00:38:20
pode ser que hai unha quinta forza da natureza 00:38:22
que non complementa 00:38:24
pero o caso é que o efecto da energia escura 00:38:25
explica o outro 00:38:28
73% do contenido de materia 00:38:31
e de que grazas a esa energia escura 00:38:34
já podemos entender moi ben como funciona 00:38:37
o universo, pero aquí hai dous cosas 00:38:39
digamos que agora tengamos un modelo 00:38:41
que explica moi ben o universo 00:38:43
contiene dous cosas que non ten habilidade 00:38:45
e esa é a situación hoxe 00:38:47
temos unhas pistas de onde van os tiros 00:38:49
pero este é o campo da cosmología 00:38:52
a ver igual que é esta materia oscura 00:38:53
de que está hecha esta masa 00:38:56
que nos rodea 00:38:58
e que non somos capaces de detectar 00:38:59
e que é o que está producendo 00:39:00
que o universo cada vez se aleje 00:39:02
das cousas unhas de outras 00:39:04
e já he visto 00:39:07
e vamos a enseñar un pouco 00:39:09
o nosso sitio no universo 00:39:10
desde estas tres perspectivas 00:39:11
antes de hablar 00:39:14
da segunda parte 00:39:17
un poquito máis ligera 00:39:18
é só fotos 00:39:19
e o que é o que vai enseñar no meu trabajo 00:39:20
e demais 00:39:22
Tenía unha pausa un momentito 00:39:22
e a lo mejor queréis 00:39:25
que se os olvide 00:39:26
que os apetece algunha 00:39:27
segun que é moitísima 00:39:29
Aplausos 00:39:35
se é certo que esta aceleración se confirma que existe 00:40:16
se miramos un astrónomo 00:40:18
se va a la sierra 00:40:21
e mira a la vía láctea 00:40:23
seguramente, mira todas as galaxias 00:40:25
seguramente 00:40:28
o que vai deducir aplicando o método científico 00:40:29
estrictamente 00:40:33
é que a lo mejor o nosso universo 00:40:33
sí que é a nosa vía láctea 00:40:35
e as nosas galaxias vétimas que están 00:40:38
porque todas as demás galaxias 00:40:40
se andan alejando tanto 00:40:41
que esas nebulosidades já non estarán aí 00:40:43
estaremos, digamos, aislados no universo 00:40:45
e ao longo das nosas vecinas 00:40:47
porque todo o universo se habrá expandido tanto 00:40:48
que non tendremos maneira 00:40:51
de detectar que houve un universo en expansión 00:40:53
nisiquera esa variación 00:40:56
que nos chega ás antenas 00:40:58
se habrá ido tan al rojo 00:40:59
que habrá sido indetectable 00:41:01
así que 00:41:03
ficamos que tuvimos un momento 00:41:05
que fomos averiguar todas estas cosas 00:41:06
que vamos ao universo e nos caímos 00:41:09
para observar 00:41:14
Así que para averiguar 00:41:14
Algúnas cosas de gol 00:41:23
Exactamente si esta energía oscura 00:41:24
Va a provocar unha aceleración eterna 00:41:25
Porque é o que vamos a ver exactamente 00:41:27
Hai varios proyectos en marcha 00:41:29
E o trabajo unho deles é o que se chama 00:41:32
Dark Needle Survey 00:41:33
Que é un detector 00:41:34
Que está posto en un telescopio 00:41:37
Más ou menos antigo 00:41:40
Pero o detector é moi novo 00:41:41
Que está en Xalanzaco, Tororo 00:41:42
En el desierto 00:41:45
que se trata 00:41:48
de naturales 00:41:50
entón, a razón por que 00:41:51
nos vamos a estes sitios tan exóticos 00:41:53
para os telescopios 00:41:55
é que, primeiro, necesitamos que non haya nada de luz 00:41:56
estas tan débiles que estamos buscando 00:41:59
segundo, teña que estar alto para que haya 00:42:02
a menor cantidad de luz posible encima do telescopio 00:42:06
o número tres 00:42:08
teña que ser un sitio moi seco 00:42:10
porque resulta que o agua absorbe 00:42:12
a luz máis roxa 00:42:14
entón, como queremos ver todas as galaxias chiquititas 00:42:15
e ademais que están todas moi despojadas 00:42:18
se vamos a un sitio con moita humedad 00:42:20
toda esa galaxia desaparece 00:42:26
porque se inunda 00:42:27
por eso la gente se va a Chile 00:42:29
por eso hay 00:42:32
aeroportos en Hawaii 00:42:33
en Andar 00:42:34
entonces 00:42:36
esta es otra foto 00:42:43
un poco más 00:42:44
cuando vas ahí 00:42:49
tenes un 00:42:51
detector 00:42:53
de, como se chama 00:42:54
de radiación solar 00:42:56
como a cimenta ultravioleta 00:42:57
como dices, como de luna a noche 00:43:01
como todo algo así, siempre está puesto 00:43:03
en el noche, no tienes que estar ahí continuamente 00:43:04
con echado de crema 00:43:07
porque te quemas como al segundo día 00:43:09
con ropa de abrigo, todo lo que esté expuesto 00:43:10
te quemas 00:43:13
una foto de la noche 00:43:13
y aquí tenemos que estar superpuesto 00:43:19
la cinta que tiene el telescopio por dentro 00:43:24
para que os hagáis una idea de las caras 00:43:25
Unha persoa, a luz vende así, se abre o telescopio, vende a luz, 00:43:27
reconte un espejo que hai de 3 ou 4 metros, 00:43:32
e a cámara, claro, se vean algúnas fotos, recoge esa luz rebotada. 00:43:34
Aquí tenéis unha foto real, e esta é a cámara que construímos. 00:43:39
Por exemplo, no esquema do que hicimos son as caixas estas de aquí. 00:43:46
Estas caixas son a electrónica que lé a cámara. 00:43:48
Esta cámara, esencialmente, é tal vez, como estes. 00:43:51
Esencialmente son 70 GFDs que se llaman dispositivos de cámaras de fotos digitales 00:43:55
Pero que están además programadas especialmente para ser muy muy sensibles al rojo 00:44:09
Que es justo lo que queremos observar 00:44:14
Están todo un pleno de algunas y cuando están desmontando 00:44:15
Que acabamos de terminar de observar 00:44:24
Esto justo está en la pista de las fotos 00:44:26
La cámara está como mirando para abajo 00:44:34
Compañeros de la noche 00:44:36
todos os días 00:44:46
hai que ir a la sierra 00:44:49
a mi non me toco nunca ninguna 00:44:50
pero tenia unha compañera que me tocou unha escopeta na bañera 00:44:51
ou que me tenía 00:44:54
sempre tenia unhas zapatillas 00:44:55
sempre había 00:44:57
unha carta de cariño 00:45:00
e nos cuantos 00:45:01
e nos acompañamos 00:45:04
e nos colocamos 00:45:07
e basicamente o que facemos 00:45:08
é que a nosa 00:45:11
jefa de proxecto 00:45:14
é a jefa das observaciones 00:45:16
digamos, que a cámara funciona 00:45:19
que é unha de las cosas 00:45:24
que estamos tratando 00:45:26
que son unhas de las probadas 00:45:27
que funciona o telescopio 00:45:29
este é un pouco a la pinta que tiene 00:45:31
cando estábamos, nos trabajamos allí 00:45:35
vamos a, porque hai unha sala de control 00:45:37
no telescopio 00:45:40
tenemos aquí, pois, como unha sala 00:45:41
unha serie de pantallas 00:45:43
que vemos se o telescopio está bien 00:45:45
as cámaras están funcionando bien 00:45:47
aquí, unha, a lo mejor 00:45:50
veímos como é este tempo 00:45:51
aquí podemos ver 00:45:53
unhas imágenes 00:45:54
de unha de las ciencias 00:45:55
que está bien 00:45:57
unha serie de información 00:45:57
que vamos a ir registrando 00:45:59
a verdad é que é bastante aburrido 00:46:00
debería ser que lleve 14 horas 00:46:02
a lo mejor 00:46:03
e todo funciona só 00:46:04
o ideal é que este aburrido 00:46:05
significa que todo está indo bien 00:46:07
tens como un programa 00:46:09
que va estudiando todo o cielo 00:46:10
e o telescopio va apuntando só 00:46:12
tal vez 00:46:13
alguna vez que 00:46:14
queremos observar algo especial 00:46:15
tal vez tens que tocar 00:46:17
te echo unha de moitas aquí 00:46:18
Tienes que importar que estes no Facebook 00:46:20
O que sea 00:46:22
Mirar que todo este bien 00:46:23
Normalmente estamos alli por 2 o 3 personas 00:46:26
E nos llevamos a lo mejor 00:46:28
10 días 00:46:30
Porque son, eso si, tienes que estar 00:46:31
10 días trabajando 00:46:34
Non é moi intenso, pero non hai fines de semana 00:46:35
Porque o cielo non espera 00:46:38
Como contaba antes a Kunchi 00:46:39
Como a nosa 00:46:41
Tenemos que ir a veces en noche buena 00:46:42
En noche vieja 00:46:46
Porque nos dan un tempo para observar 00:46:47
e o cielo aí non é unha pega da fiesta 00:46:49
entón 00:46:51
e bueno, socialmente 00:46:53
é un pouco a 00:46:55
que é o que facemos, así é como observamos 00:46:56
e non mirando a gota de oce por el telescopio 00:46:58
e esta 00:47:00
análisis que chiquititas 00:47:09
é espectacular 00:47:11
se amplías 00:47:12
é unha simbología 00:47:14
pero agora bien 00:47:16
aunque isto é un momento para a charla 00:47:19
e para que eu digo 00:47:22
eu non me interesa 00:47:23
hai astrofísicos que sí que les interesa moito 00:47:26
pero a mi non me interesa isto 00:47:28
eu o que quero é estudiar 00:47:29
o que queremos estudiar para estudiar a energia oscura 00:47:31
é esta batería de aquí 00:47:33
ou seja, as galaxias xiclíticas e xiclíticas que hai por aquí 00:47:35
estudiar como se move 00:47:37
en función deste 00:47:40
desplazamiento ao rojo 00:47:41
é dicir 00:47:43
como están aglutinadas as galaxias 00:47:44
en distintas épocas 00:47:47
do universo 00:47:49
é isto que me vai informar acerca de 00:47:50
se a energia oscura é de un tipo ou de outro 00:47:53
porque agora hai varias teorías 00:47:55
é unha esclerología 00:47:56
que é unha nova constante da naturaleza 00:47:58
que hace que todo se expanda 00:48:00
ou que son os campos que existen 00:48:02
na física de partículas 00:48:04
que provocan unha cosa que se chama a energia do vacío 00:48:06
hai outros que dicen que é unha nova forza 00:48:08
hai outros que dicen que directamente 00:48:10
a gravedad non se comporta como creemos 00:48:12
que está todo mal 00:48:14
e por iso creemos que hai unha aceleración 00:48:16
porque ao fazer a forza non se fala aceleración 00:48:17
e está máis como se chama 00:48:19
as teorías da gravedad 00:48:21
entón todas estas cosas 00:48:23
estarán entras 00:48:25
Porque é un sistema que estudia 00:48:26
Analizando 00:48:28
Os movimentos destas galaxias 00:48:30
Estas supernovas que explotan 00:48:32
En distintas situaciones 00:48:34
Isto que está aquí puesto é o mesmo que acaba de decir 00:48:35
A distancia, é a dizer, o tempo a cerrar 00:48:42
Con o seu desplazamiento a rojo 00:48:45
Por exemplo, buscando 00:48:47
Cosas cuyo brillo coroazgo 00:48:54
É a dizer, as supernovas que 00:48:57
Una única estrella pode brillar tanto como a galaxia 00:48:58
Busco como se arreglaran as galaxias 00:49:01
de producción de desplazamientos rojos 00:49:05
ahora ya para las últimas 00:49:06
esto ya mostrando un poco 00:49:14
de la línea 00:49:18
o tema principal 00:49:20
por que hacemos esto en general 00:49:22
por que nos dedicamos a la tecnología 00:49:24
lo que quería dejar claro 00:49:26
desde mi punto de vista 00:49:28
es que la razón principal que hacemos esto 00:49:29
es por curiosidad 00:49:31
tenemos aquí dinero, inversión 00:49:32
e interés en esto 00:49:35
no porque vayamos a sacar 00:49:37
unha aplicación práctica 00:49:39
inmediatamente, 00:49:42
sino porque o que queremos hacer 00:49:43
é averiguar unha serie de cousas. 00:49:45
Como funciona o universo, 00:49:49
como se organiza, como funciona o universo. 00:49:50
Son cousas que nos han 00:49:52
intrigado desde o principio 00:49:54
dos tempos e por primeira vez 00:49:56
somos afortunados de poder 00:49:58
empezar a dar resposta 00:50:00
a isto de unha maneira científica. 00:50:02
Hasta agora, só se podía hacer 00:50:03
a través de pensamiento 00:50:05
ou de la creencia 00:50:07
en el fondo 00:50:08
a través de la creencia 00:50:13
pero ahora podemos sustentar 00:50:14
mandarnos 00:50:16
y es la primera vez en este sitio 00:50:17
que podemos empezar a hacer esto 00:50:19
nuestra principal motivación es entender el mundo 00:50:20
porque tenemos que pensar por esto 00:50:25
ahora bien, paso 00:50:27
la investigación básica, el sitio de aplicaciones 00:50:30
la coche de electricidad 00:50:33
el láser, la energía nuclear 00:50:35
todo esto viene de experimentos 00:50:36
que al principio no tenían una aplicación práctica 00:50:38
e depois os enviamos a los chavos 00:50:40
hai unha aplicación interesante 00:50:42
é un puente que xa 00:50:45
se ha contado moitas veces 00:50:50
o que é a web 00:50:50
o concepto que tenemos de navegar 00:50:52
no internet agora mesmo se genera no CERN 00:50:54
as persoas que 00:50:57
harían un experimento 00:51:00
querían compartir 00:51:03
a súa información 00:51:05
con o 00:51:06
disquete 00:51:07
que non sabéis 00:51:09
é como era un pendrive 00:51:09
bueno, é 00:51:14
de un lado para o outro 00:51:16
digamos, por que non 00:51:20
directamente, se temos os ordenadores conectados 00:51:24
ponemos un entorno gráfico 00:51:26
en que tu pinchas con este razón 00:51:28
e podes escarrar a información 00:51:30
e fijaos o que é o que é o vídeo hoxe en día 00:51:32
e bueno, o próprio universo pode ser unha 00:51:34
como laboratorio para entender 00:51:38
por exemplo, o trabajo de la energía 00:51:39
como la fusión 00:51:41
sean gracias a estos 00:51:42
detectores para detectar balancias 00:51:44
las podemos usar para las computaciones 00:51:47
pero aun así 00:51:48
vuelvo a recordar, me gusta esta reflexión mucho 00:51:50
que se puede ver 00:51:53
de Richard Feynman 00:51:54
la física es como el sexo 00:51:55
es decir, que tiene aplicaciones prácticas 00:51:59
pero esto 00:52:01
no es la razón por la que lo hacemos 00:52:01
pero es la razón por la que lo hacemos 00:52:04
esto me cuesta 00:52:07
que era unha temporada de 00:52:23
6 caminos, son 6 por 12 00:52:29
por lo que cuesta unha vida, un cambio de combate 00:52:31
a ver, vamos a ver 00:52:36
o que cuesta todo o proyecto 00:52:51
que os he hablado, os veis 00:52:53
contando os detectores 00:52:54
pagar os sueldos dos científicos 00:52:57
durante 5 anos, o presupuesto de 5 anos 00:52:59
cando veáis 00:53:01
en datos brutos, direis 00:53:03
son 20 millóns de euros 00:53:04
que a lo mejor cuando lo veis en la noticia 00:53:09
vais a buscarlo, vais con vuestros cuerdos 00:53:10
con vuestros padres 00:53:13
e dices, un montón de dinero 00:53:14
para ver si entendemos lo que es la energía oscura 00:53:16
en perspectiva 00:53:19
de los otros gastos que se realizan 00:53:23
rutinariamente en otros aspectos 00:53:25
y eso es una cosa que también le interesa 00:53:27
a nosotros 00:53:29
espero que os interese 00:53:30
así que por último 00:53:31
quería poneros 00:53:37
un poco de esa transparencia 00:53:39
é unha foto de Mancú de nosa 00:53:41
de noso 00:53:43
proxecto 00:53:45
e queria, espero que os haya 00:53:46
comunicado 00:53:51
que todavía, apesar de que 00:53:53
hai moitas cosas que hemos averiguado sobre o nosso 00:53:55
sistema universo, hai moitas 00:53:57
preguntas que queremos contestar 00:53:58
que componen a realidad 00:54:01
porque é un distinto 00:54:05
porque hai 4 portas na natureza 00:54:10
e non hai 5, entón este tipo de preguntas 00:54:12
fundamentales ás que están pendentes 00:54:16
e qual é o destino do universo 00:54:19
ou por que se quera ir a un universo 00:54:21
porque moitas destas cousas 00:54:24
já se poden arrancar científicamente 00:54:25
já podemos, en base ás tareas existentes 00:54:27
formular y tal vez 00:54:30
por que o universo é preexistente 00:54:31
bajar en isto 00:54:34
isto no pertenece 00:54:38
a un grupo privilegiado 00:54:43
de gente que de pronto un día te le manará a puerta 00:54:44
e queres trabajar en unha averigua 00:54:46
aquí, moitos de nós que estamos aquí 00:54:50
somos físicos 00:54:53
pero tamén é simplemente gente que está emocionada 00:54:54
con este tipo de proxectos 00:55:01
non necesariamente 00:55:02
ningunos 00:55:03
o que traen 00:55:04
as unhas 00:55:05
tenemos que tener 00:55:06
ya no tenemos 00:55:07
que preguntar 00:55:08
non significa 00:55:08
non digamos 00:55:09
se os interesa 00:55:10
trabajar en el futuro 00:55:11
en alguna cosa 00:55:12
de estas 00:55:12
non os auto excluyáis 00:55:13
porque non sabéis 00:55:14
sobre este tipo de todo 00:55:15
sino 00:55:16
simplemente 00:55:17
tener 00:55:20
unhas ganas 00:55:20
de trabajar 00:55:21
o que os apasiona 00:55:21
este proxecto 00:55:22
este tipo de proxectos 00:55:23
os puede acercar 00:55:24
a trabajar en uno de ellos 00:55:25
además de muchos ámbitos 00:55:26
non necesariamente 00:55:27
como cosmólogos 00:55:28
astrofísicos 00:55:30
sino desde 00:55:30
en muchas otras áreas. 00:55:31
Evidentemente, aquí, 00:55:33
no sé si os adelanto 00:55:34
que nunca está por arreglo, 00:55:35
pero si queréis ir todos los días 00:55:37
a trabajar 00:55:39
en un proyecto 00:55:40
en el que sea realmente apasionante 00:55:43
un trabajo que realmente sea apasionante 00:55:44
todos los días 00:55:46
en muchos, 00:55:47
pero esto es una de esas áreas 00:55:48
en las que uno puede 00:55:50
tener una idea. 00:55:51
Y yo creo que eso es todo. 00:55:56
Tengo aquí mi dirección de correo 00:55:58
por si acaso 00:56:00
para darme cuenta a preguntar 00:56:00
podemos acercar por lo que sea 00:56:04
me podes escribir directamente 00:56:06
ou se queres, por todavía 00:56:07
habláis con a profesora ou o director 00:56:09
que os pode poner en contacto conmigo 00:56:11
ou tener más preguntas 00:56:12
yo quiero darle un momento 00:56:14
para hacer física, de campo que desconocemos 00:56:56
y yo por lo menos, como ignorante en física 00:57:06
me quedé en la física de primero de carrera 00:57:11
en biología 00:57:13
la mecánica y el cuerpo de los brazos 00:57:13
y este tema se me ha ido a hablar 00:57:16
pero estaba muy perdido 00:57:18
e eu sei que é máis gracioso para a gente 00:57:19
que nos ha dado la chance de estudar o Ignacio 00:57:20
que entende moitas cousas 00:57:22
entón, bueno, gracias por ir á agencia 00:57:23
porque a agencia é unha moza en a que todos estamos metidos 00:57:26
e trabajando, pero a gente nos parece moi separada 00:57:29
e con este lenguaje, porque 00:57:31
sabemos moito máis 00:57:32
e había unha pregunta por atrás? 00:57:33
con respecto a... 00:57:35
con respecto a... 00:57:37
que só veamos a Via Láctea 00:57:38
a Via Láctea 00:57:55
si tamén hai cousas que hai 00:57:56
a la vez que se distancian de acercas 00:57:59
tamén 00:58:01
dejaremos de ver unas cosas 00:58:02
pero aparechan anotas 00:58:04
vale 00:58:05
la cuestión es que 00:58:06
las cosas que están lejos 00:58:11
más allá de nuestra vecindad 00:58:15
todas están alejando 00:58:17
por mucho que se muevan 00:58:19
porque 00:58:21
principalmente mueve las cosas 00:58:21
en el universo, las galaxias 00:58:25
son la verdad por un lado 00:58:27
e por outro lado esta energia oscura extraña 00:58:28
que está acelerando todo 00:58:31
a distancias moi grandes 00:58:32
domina a energia oscura 00:58:34
todo o que está un poquito máis cerca 00:58:36
do nosso barrio galáctico 00:58:38
está todo alejando 00:58:40
non hai nada que se este acercando 00:58:42
é moito máis forte a energia oscura 00:58:43
o único que se está acercando a nosa 00:58:45
son unha serie de galaxias vecinas 00:58:47
entre elas hai outra que se chama Andrómeda 00:58:50
que é a nosa hermana maior 00:58:52
estamos en un grupo de galaxias que se chama Grupo Local 00:58:53
e unha delas 00:58:56
e esa, de hecho, está en grupo 00:58:57
de colisión hacia nosotros dentro de 2 ou 3 00:59:04
millóns de anos, as galaxias van a colisionar 00:59:05
a Vía Láctea e a Drone 00:59:08
esencialmente 00:59:10
a los habitantes de la Vía Láctea 00:59:11
en esa época 00:59:15
non va a pasar nada 00:59:16
están separadas as estrellas 00:59:17
que basicamente pasarán a través de outra 00:59:18
e al final, por gravedad 00:59:20
formarán unha galaxia enorme 00:59:22
o que ocurrirá é que todas as galaxias que tú dices 00:59:24
que están moviendo ao rededor nuestra 00:59:26
en algún momento todos nos formaremos 00:59:30
como unha gigantesca galaxia 00:59:31
un pouco amorfa 00:59:34
e non tendrá nada a ver con a Vía Láctea 00:59:34
pero aí se quedará todo 00:59:36
tendremos unha galaxia enorme 00:59:38
hecha de todos os nosos vecinos 00:59:40
e todas as demás galaxias 00:59:41
en un tempo infinito 00:59:43
veremos unha galaxia 00:59:46
que non será a Vía Láctea 00:59:48
non, será unha mezcla 00:59:51
de todas as galaxias que nos rodean 00:59:54
e aí é onde viviremos 00:59:55
ou vivirán 00:59:56
o que pasará máis alá 00:59:57
evidentemente, 01:00:01
é outra historia, 01:00:02
e iso tampouco 01:00:03
bastará eternamente, 01:00:04
porque as galaxias 01:00:05
ten estrelas 01:00:06
que, digamos, 01:00:07
se van creando 01:00:09
por o gas 01:00:10
que hai por aí flotando. 01:00:11
Ese gas, 01:00:12
en algún momento, 01:00:13
forman estrelas, 01:00:14
pero esas estrelas 01:00:15
se moeren. 01:00:16
E ese gas 01:00:17
se va agotando 01:00:18
en un momento 01:00:18
imposible do futuro, 01:00:20
que non te podes imaginar, 01:00:21
esas, 01:00:25
ou sea, 01:00:25
as propias galaxias 01:00:26
se irán moviendo ellas solas, cada unha en su esquina del universo, 01:00:26
se irán apagando todas las estrellas. 01:00:29
Es un poco de perspectiva un poco deprimente, 01:00:31
pero que ahora mismo no tenemos 01:00:33
realmente una idea clara 01:00:35
de lo que es la energía oscura. 01:00:37
Digamos, esa es un poco la imagen 01:00:40
de lo que va a ocurrir muy en el futuro, 01:00:41
pero como no sabemos si esta generación por lo tanto va a frenar 01:00:43
y luego va a ir al revés, 01:00:45
pero no sabemos muy bien lo que es, 01:00:47
es un poco aventurado decir que esto va a pasar 01:00:48
muy en el futuro. 01:00:51
Pero hoy en día se afirma por la perspectiva. 01:00:53
¿Más preguntas? 01:00:55
Sí, bueno, pues las cuatro fuerzas, la gravedad, que es una de ellas, que es la que hablaba hoy, 01:00:56
y luego la que es la que nos hace, la que nos ofrece aquí, 01:01:06
son las que tenemos como conciencia de un modo muy ágil, 01:01:11
con los esfuerzos que componen los problemas que mantienen unido en el caso. 01:01:28
La gravedad de la gravedad es una forma sutil de explicarlo, 01:01:40
y es una forma que es capaz de convertir, 01:01:45
é a base dos novos procesos químicos 01:01:47
e dos produtos nucleares 01:01:52
que producen os protones e os neutrones 01:01:53
e producen unha serie de reacciones 01:01:55
a la temperatura 01:01:58
máis cuestiónes? 01:01:59
unha aceleración 01:02:14
un momento máis alto 01:02:15
que te escuchen 01:02:20
a entropía cero 01:02:20
pero é sencilla 01:02:25
unha serie de leyes fundamentales 01:02:44
veías aí 01:02:55
que son las leyes de la termodinámica 01:02:58
una de ellas son 01:03:00
la conservación de la energía 01:03:01
porque la energía, pase lo que pase 01:03:04
nunca se destruye 01:03:06
cambia de una manera u otra 01:03:08
y otra de ellas es 01:03:10
la segunda ley de la termodinámica 01:03:11
que dice que la entropía de cualquier 01:03:14
proceso 01:03:16
tiende a aumentar 01:03:17
la entropía es una magnitud 01:03:19
física 01:03:22
muy subil de 01:03:24
digamos de comprender de una manera 01:03:25
así 01:03:28
coloquial, pero que sencillamente 01:03:30
de lo que nota es 01:03:32
el estado de orden 01:03:33
de las partículas 01:03:36
en un momento dado 01:03:38
determinado 01:03:39
entonces, para teneros un ejemplo 01:03:40
un estado de entropía 01:03:44
si tenéis 01:03:46
un estado de entropía perfecto 01:03:47
con unha baraja de caos 01:03:49
entonces, se están todas 01:03:51
ordenadas por cuatro palos 01:03:53
y de uno hasta el rey 01:03:55
desde el hasta hasta el rey 01:03:57
digamos que ese es como el estado perfecto 01:03:58
el estado en el que están todas las cartas ordenadas 01:04:00
en cuanto haces cualquier cosa 01:04:04
las barajas una vez 01:04:06
la entronía de ese 01:04:07
de ese sistema 01:04:10
de la baraja de cartas 01:04:12
enseguida ya se ha exportado 01:04:14
ya ha aumentado 01:04:15
es muy difícil que a medida que barajas 01:04:17
vayas a conseguir 01:04:22
que otra vez se coloquen todas 01:04:24
de alguna manera 01:04:25
la entropía en términos físicos 01:04:29
trata de estadístico 01:04:32
en la física del éxito 01:04:38
cada vez el universo 01:04:39
tiene un estado de entropía mayor 01:04:41
es decir, por ejemplo 01:04:43
no se ve 01:04:44
digamos las estructuras 01:04:46
las estrellas y demás 01:04:49
tienen estados de entropía más 01:04:50
porque son estructuras ordenadas 01:04:52
pero que poco a poco 01:04:54
mediante procesos químicos 01:04:55
procesos nucleares 01:04:56
todo va tendiendo a una mayor entropía 01:04:58
de manera que el estado de mayor entropía 01:05:00
del universo es lo que os decía antes 01:05:03
que todo el universo sea como una especie 01:05:04
de masa desordenada de partículas 01:05:07
ahora bien 01:05:09
respecto a la pregunta, si hubo una vez un estado 01:05:10
de entropía cero 01:05:12
pues en principio 01:05:14
la respuesta rápida es que no 01:05:15
pero más que nada porque 01:05:18
el estado de entropía cero creo 01:05:19
que seguramente correspondería a ese instante inicial 01:05:22
que os decía 01:05:25
e é o momento en que 01:05:28
non podemos 01:05:30
a física de hoxe dia non pode chegar 01:05:31
a este momento 01:05:34
non temos as herramientas 01:05:35
cando toda a base do universo está comprimida 01:05:39
non é fácil 01:05:42
entón, supongo que 01:05:42
é o estado de construcción 01:05:46
digamos, entendo a entropía 01:05:47
a entropía de todo o universo 01:05:50
a entropía de todo o universo 01:05:52
entón 01:05:55
non, pero non porque non existiu 01:05:56
ese momento de oros 01:05:59
sino porque 01:06:00
creo que con a feria que tenemos ahora mismo 01:06:02
no podemos llegar hasta el segundo 01:06:05
se ha ocurrido 01:06:06
que no podemos llegar antes 01:06:08
más preguntas 01:06:10
hasta el cuarto local 01:06:14
como que está aprovechado 01:06:17
a ver si la tenemos 01:06:20
si el universo está en expansión 01:06:21
acelerada 01:06:32
llegará un momento que la velocidad sea tan grande 01:06:33
como la velocidad de la luz 01:06:36
que tiene que ver con la aceleración 01:06:38
Sí, sí, sí, sí, sí 01:06:40
Muy buena pregunta 01:06:42
La teoría de Einstein dice que nada puede ir más rápido que la luz 01:06:43
Eso es 01:07:04
Las dos cosas son ciertas 01:07:05
¿Y por qué son ciertas? 01:07:09
Porque lo que dice la teoría de Einstein es que 01:07:10
Nada que viaje en el espacio 01:07:12
Es decir, si una cosa se desplaza 01:07:15
En un punto del espacio-tiempo 01:07:16
A otro punto 01:07:18
non podes viajar 01:07:19
na información 01:07:21
pero é que estas galaxias que se están acelerando 01:07:23
non están viajando por o espacio 01:07:28
están metidas en un punto do espacio 01:07:29
e é o espacio en sí mesmo 01:07:32
que se está expandindo 01:07:34
e o espacio en sí mesmo 01:07:35
sí que pode expandirse 01:07:37
a unha velocidade máis rápida que a de aquí 01:07:39
e de iso eu diría que as cosas que están máis alejadas 01:07:41
están já 01:07:44
superando esa velocidade 01:07:46
e esa é a razón por a que 01:07:47
a luz deses galaxias 01:07:50
nunca nos podrá llegar 01:07:51
porque se habrá expandido tan rápido 01:07:52
se habrá expandido tan rápido 01:07:55
que a luz nunca le va a dar tiempo a llegar a nosotros 01:07:56
o hecho de que 01:07:59
o espacio se expanda 01:08:02
máis rápido que a luz 01:08:03
non contraviene a lei de Newton 01:08:04
e agora, se son espacios 01:08:09
o que quero dizer 01:08:11
o que quero dizer é que 01:08:36
o que te refieres é 01:08:38
con o hecho de que 01:08:43
a luz se ha emitido 01:08:45
hace mucho tiempo 01:08:47
este fenómeno 01:08:48
no lo he dicho directamente 01:08:51
pero la realidad es 01:08:53
que todas estas galaxias que digo 01:08:55
estamos observando 01:08:57
estas supernovas 01:08:59
estamos observando hasta 10.000 millones de años luz 01:09:01
10.000 millones de años luz 01:09:04
es posible 01:09:05
que esas galaxias como tales 01:09:07
ya no estén ahí 01:09:09
a nosotros solo nos llega la información 01:09:10
de la luz 01:09:12
de esos objetos 01:09:14
de cuando se vivió 01:09:16
pero non dice nada de como están agora mesmo 01:09:17
o que pregunta o compañero 01:09:19
é se realmente 01:09:22
esa luz se vivió hace tanto tempo 01:09:24
se é posible que esas galaxias 01:09:27
non estén aí 01:09:28
e é moi posible 01:09:29
esa galaxia 01:09:30
agora seria juntada con outra 01:09:32
se agora seja unha coisa completamente distinta 01:09:36
pero como nos vemos 01:09:38
estamos vendo como unha foto 01:09:39
estamos vendo como 01:09:41
de muchas investigaciones 01:09:44
lo que sabemos es que están hechas de unas partículas 01:10:22
que no son 01:10:24
las que hemos encontrado en aceleradores 01:10:25
o que nos han hecho de algo normal 01:10:27
entonces 01:10:29
hay gente que está utilizando el acelerador de partículas 01:10:32
para crear 01:10:35
al hacer chocar un protón contra otro 01:10:37
a muchísima energía, se crea mucha energía 01:10:40
y esa energía puede producir 01:10:43
partículas nuevas 01:10:45
que la masa y la energía son lo mismo 01:10:46
de una manera 01:10:53
entonces cuando produces mucha energía en un sitio 01:10:54
hay cierta probabilidad de generar partículas nuevas 01:10:58
si conseguimos 01:11:01
colisionarlas 01:11:04
a una energía altísima 01:11:06
a lo mejor algunas de esas conversiones de energía 01:11:07
se convierten en esta forma 01:11:10
estamos buscando un material de éxito 01:11:11
outra maneira é que non nos 01:11:17
tenen partículas de fiel ou de nada 01:11:22
e poner basicamente 01:11:24
unha nevera 01:11:26
con un gas 01:11:28
de argón ou neón 01:11:31
que son gases que tenen unha poca interacción química 01:11:32
apenas tenen unha reacción química 01:11:34
e meterlas aí en unha nevera 01:11:37
e sufar unha serie de detectores 01:11:39
e esperar 01:11:41
entón 01:11:42
se non houbesen unha outra tipo de reacción 01:11:43
o sea, non hubiese por algo de actividade ou partículas que ven en o espacical, 01:11:47
aí non pasaría nada, 01:11:52
excepto cando de vez en cuando 01:11:54
unha das partículas con unha de las desgradas 01:11:55
genera unha pequena que te ve. 01:12:00
Entón, é unha outra maneira que está sendo moi fructífera, 01:12:02
porque estamos, de unha maneira fructífera, 01:12:05
non é que está sendo moi expiriada, 01:12:07
porque é moi fácil, 01:12:08
porque sabemos que os filhos se detectan de que bien, 01:12:09
pero de momento non nos encontramos esas partículas. 01:12:11
Sabemos que están por todas as partes, 01:12:13
pero todavía non as temos encontradas, 01:12:15
o cual está a poner un pouco nervioso 01:12:17
porque se está por todas partes 01:12:19
como é posible que 01:12:21
non podamos ver 01:12:22
e a terapia 01:12:25
é a través da 01:12:27
cosmología, como dixo, do estudio 01:12:28
do universo, pois 01:12:31
tentar estudiar 01:12:32
se determinadas partículas 01:12:34
que nos vienen do universo 01:12:37
que nos forman rayos cósmicos 01:12:38
ten un comportamiento especial 01:12:39
porque se hai máis partículas de unhos tubos que de outros 01:12:41
iso pode decir que esas partículas 01:12:44
que non nos esperamos 01:12:46
vienen 01:12:47
de partículas 01:12:48
de materia oscura 01:12:50
que se han convertido 01:12:50
en partículas 01:12:51
que se han convertido 01:12:52
en partículas 01:12:53
que se han convertido 01:12:54
en partículas 01:12:55
que se han convertido 01:12:56
Esencialmente 01:12:56
es ver 01:12:56
en estos rayos cósmicos 01:12:57
animalidades 01:12:58
que se expliquen 01:12:59
en partículas extrañas 01:13:00
por ahí 01:13:02
que se han convertido 01:13:02
porque en sí 01:13:03
ni para partículas 01:13:04
ni para material 01:13:05
que se han convertido 01:13:05
Niveles educativos:
▼ Mostrar / ocultar niveles
  • Bachillerato
    • Primer Curso
    • Segundo Curso
Subido por:
Tic ies marquesdesantil colmenarviejo
Licencia:
Reconocimiento - No comercial - Compartir igual
Visualizaciones:
115
Fecha:
31 de enero de 2019 - 20:16
Visibilidad:
Público
Centro:
IES MARQUÉS DE SANTILLANA
Descripción ampliada:
El primer centro de educación secundaria de la Sierra de Madrid. Centro bilingüe, stem, ecoescuela,proyecto Erasmus.
Duración:
1h′ 13′ 21″
Relación de aspecto:
1.79:1
Resolución:
858x478 píxeles
Tamaño:
232.57 MBytes

Del mismo autor…

Ver más del mismo autor


EducaMadrid, Plataforma Educativa de la Comunidad de Madrid

Plataforma Educativa EducaMadrid