Activa JavaScript para disfrutar de los vídeos de la Mediateca.
Pascal (4ª sesión - 3ª parte)
Ajuste de pantallaEl ajuste de pantalla se aprecia al ver el vídeo en pantalla completa. Elige la presentación que más te guste:
Parte tercera de la cuarta sesión del curso "Pascal" impartida por el filósofo D. Gabriel Albiac el 21 de noviembre de 2016 en el CTIF Madrid-Sur.
Tiene iso algún tipo de relación con a verdade?
00:00:07
Es decir, con Deus?
00:00:13
Non.
00:00:16
Todo iso corresponde ao ámbito das mozas ben feitas.
00:00:16
Cando usted elabora un crucigrama,
00:00:21
cando usted construye un rompecabezas,
00:00:23
ou cando usted soluciona a ruptura enferma,
00:00:28
Esos juegos son os juegos máis nobles,
00:00:32
Mientras nos utilizamos como jovens
00:00:38
Non hai ningún problema
00:00:44
Para cuidar
00:00:45
Non pretende a usted
00:00:47
Dar con iso
00:00:48
Ninguna vía de acceso
00:00:51
Ao absoluto
00:00:53
O adiós
00:00:56
Iso en todo caso vai servir para o contrário
00:00:56
Para desfundamentar
00:00:59
E aí si
00:01:01
Aí si estamos en el punto crítico
00:01:02
De unha belleza formal
00:01:05
o problema extraordinario
00:01:07
de la utilización de la razón
00:01:09
de Pascal
00:01:11
la función de la razón
00:01:12
es que es espesa
00:01:15
la razón alcanza
00:01:17
su punto más alto
00:01:19
en la desfundamentación
00:01:20
de los pretextos
00:01:23
por eso naturalmente de algún modo
00:01:23
Pascal es un
00:01:26
permonteniano, por eso
00:01:28
Sassi
00:01:30
pese a todos los explicadores que le dé
00:01:31
Sassi se sentía
00:01:34
é que isto
00:01:36
isto que usted está
00:01:38
exponendo aquí é a destrucción
00:01:40
de todas as tendencias
00:01:42
naturalmente, e iso lo veremos
00:01:44
no próximo día, a resposta de Pascal
00:01:45
que non está aquí, sino
00:01:48
basicamente nos escritos sobre a conversión
00:01:49
dos pecadores, si, iso é certo
00:01:52
pero para que Dios
00:01:54
acude
00:01:56
é necesario estar en análisis
00:01:57
porque hai unha cuestión que si é
00:01:59
importantísima
00:02:02
nosotros non incorporamos a Deus
00:02:03
eso sería el súbito
00:02:06
en el modelo castellano
00:02:07
un finito
00:02:09
no puede
00:02:11
alcanzar el infinito
00:02:13
si ese contacto
00:02:15
se produce
00:02:18
ponga contacto entre todos
00:02:19
porque en todo caso no es relacional
00:02:21
si ese contacto se produce
00:02:24
es porque es el infinito
00:02:26
que toca
00:02:28
al finito
00:02:29
como se puede producir
00:02:31
ese tocar infinito al finito
00:02:34
no desde luego
00:02:36
ni por un mérito
00:02:38
ni por unha determinación
00:02:40
os méritos do infinito
00:02:42
que poden non ser causados no infinito
00:02:43
e no infinito non poden estar determinados
00:02:45
de defender o infinito
00:02:48
teña que existir
00:02:50
esa cousa
00:02:52
extraordinária
00:02:53
a Pascal
00:02:55
e a Marguerite Cristiana
00:02:56
que é
00:03:00
a figura
00:03:01
de un mediador
00:03:03
que, participando
00:03:05
ao mesmo tempo da condición humana
00:03:07
e da divina,
00:03:10
pode asumir
00:03:11
como hombre
00:03:13
un mérito que, en tanto que Dios
00:03:14
pode universalizarse
00:03:17
pode universalizarse
00:03:20
en función
00:03:23
do próprio
00:03:23
Cristo
00:03:25
que asumido
00:03:27
da salvación humana.
00:03:29
Que significa iso?
00:03:32
que a gracia é unha gracia
00:03:33
que non se merece
00:03:34
que non se merece
00:03:37
por ademais, iso tampouco
00:03:39
é unha originalidade tan grande
00:03:41
todo o teatro español do siglo de ouro
00:03:42
estávamos contando hace un momento
00:03:45
o teatro español do siglo de ouro é esencial
00:03:46
para entender todo o pensamento europeo
00:03:49
do siglo XVII
00:03:51
todo o teatro
00:03:52
do siglo de ouro español está precisamente
00:03:53
sentado sobre esa espantosa paradoja
00:03:56
de que un santo
00:03:59
un individuo de virtud acrisolado
00:04:00
poda condenarse
00:04:05
se a gracia non le toca
00:04:06
e ao inverso
00:04:07
e que efectivamente en rigor
00:04:09
en puro rigor
00:04:12
non hai posibilidad de atribuir
00:04:13
o direito alguno á gracia
00:04:16
a gracia é gracia
00:04:17
senón non seria gracia
00:04:19
se feran derechos
00:04:20
se feran algo que se merecise
00:04:22
non seria
00:04:24
que é o que se merece?
00:04:24
lo veremos, insisto, pasado mañana
00:04:27
É algo, no principio, moi sencillo.
00:04:29
Dice Pascal,
00:04:33
nosotros, todo o que podemos facer
00:04:37
é abolir os obstáculos.
00:04:39
Os obstáculos son, basicamente,
00:04:42
todas esas arrogantes pretensiones
00:04:47
da subjetividade humana
00:04:50
de estar construindo a realidade
00:04:53
e reducir todas elas
00:04:55
a iso que Montaigne chamaba
00:04:57
y que él llamará
00:05:00
a reducir a nada
00:05:02
todo el sistema de defensa
00:05:05
se lo habla, lo verán
00:05:07
donde escribe la supervivencia humana
00:05:08
como un recinto
00:05:11
es una villa metáfora
00:05:12
que todo lo demás
00:05:14
como un recinto amurallado
00:05:15
con lo cual
00:05:19
no hay nada
00:05:21
todas las operaciones
00:05:21
de curativas
00:05:28
que o humano deve fazer
00:05:29
pero pode fazer
00:05:33
por creir a própria iniciativa
00:05:34
consiste en derribar a monaxia
00:05:35
para que Deus apunte
00:05:38
aos méritos del poder
00:05:40
e non se pode fazer
00:05:43
ningún tipo de
00:05:46
presuposición ou prevención
00:05:48
e unha pequena repreguntada
00:05:50
e a vida do que é isto último
00:05:52
o curioso é que non se le acusase
00:05:54
de protestantismo
00:05:57
bestial, non?
00:05:58
pero claro, hemos feito un comentario
00:06:00
respecto a iso
00:06:03
e eu nos recomendado o livro de Delimaux
00:06:03
sobre a reforma en Francia
00:06:05
Delimaux
00:06:09
nos capítulos que dedica
00:06:16
ao jansenismo
00:06:19
propone a tesis
00:06:21
que teña que ser neumatizada
00:06:23
pero que non é descarriada
00:06:24
en absoluto
00:06:27
de que o jansenismo
00:06:28
vendría a ser
00:06:30
o que ele chama
00:06:30
unha galería subterránea
00:06:31
entre reforma e contrarreforma
00:06:36
naturalmente, en cuanto a unha reputación
00:06:39
digamos que é un modo genérico
00:06:42
porque naturalmente, en el ámbito de la reforma
00:06:44
hai espacios moi diferentes
00:06:47
moi conflictivos
00:06:49
digamos, son zonas especificas
00:06:50
se usted toma
00:06:54
o que é o mundo de la Ginebra
00:06:55
do siglo XVI
00:06:58
e do siglo XIX
00:07:01
os conflitos entre os sectores
00:07:02
da reforma son
00:07:05
importantes, hasta que o resto
00:07:07
de todos
00:07:09
sobre esa
00:07:09
base de cuidado
00:07:15
o termino de reforma
00:07:16
avanza en unha multiplicidade de movimentos
00:07:18
moi dispersos
00:07:20
e que a Francia a reforma toma
00:07:22
basicamente como se fose unha forma
00:07:24
moi fortemente contaminada
00:07:26
de contenido político
00:07:28
puesto que
00:07:30
os donantes constituyen tamén
00:07:31
un sector político perfectamente
00:07:34
diferenciado
00:07:36
os jansenistas non ten nada
00:07:37
que ver con os judicantes
00:07:41
ao contrário
00:07:42
ao contrário de todos os jansenistas
00:07:43
que nos están planteando
00:07:47
se teñen unha idea
00:07:47
si, cualquier forma
00:07:50
de presencia mundial
00:07:53
é contrária
00:07:55
á conversión cristiana
00:07:57
o que é o que é o que é o que é o que é
00:07:58
o que é o que é o que é
00:08:00
o mundo, non termina o mundo absolutamente
00:08:01
de para nada, non se imagina
00:08:03
a un grupo jansenista
00:08:06
encherándose detrás
00:08:07
de los mundos de la Rochelle
00:08:10
de la Rochelle
00:08:12
non hai
00:08:14
batalla ni política ni institucional
00:08:15
en el jansenismo
00:08:18
é de outro mundo
00:08:19
non opera, por eso naturalmente
00:08:21
é o enemigo
00:08:23
inasible, non ofrece
00:08:29
frente e con o outro lado,
00:08:30
pero é que este é unha revolución.
00:08:32
Non hai cercanía entre
00:08:35
o donantes e
00:08:36
as arxivistas, desde o ponto de vista
00:08:38
institucional.
00:08:40
Esa confianza
00:08:44
de retorno a unha
00:08:45
religiosidade,
00:08:46
a un abandono
00:08:48
de todo ese mundo
00:08:50
institucionalmente
00:08:55
que é o da Iglesia
00:08:59
antes da Reforma
00:09:01
é que é incluso bien
00:09:02
antes, se usted toma
00:09:04
a sabonadora
00:09:06
de todo o lugar
00:09:08
se usted toma a correspondencia
00:09:10
de sabonadora
00:09:12
en seus anos
00:09:14
usted se entende
00:09:15
perfectamente que é o que
00:09:21
sabonadora está facendo
00:09:23
cando dice que ha instaurado
00:09:24
a cúndida de Cristo
00:09:27
na cual non hai máis
00:09:28
rei
00:09:31
que Cristo
00:09:34
y que no, que no simplemente
00:09:35
transmite
00:09:37
lo que hay es
00:09:38
la certeza
00:09:40
de que Roma se ha convertido
00:09:42
en un
00:09:45
polo de minimalización
00:09:47
de cristianismo
00:09:49
atroz
00:09:50
naturalmente
00:09:51
todo isto
00:09:52
hay que describirlo
00:09:54
dejando el exento
00:09:57
de todo el momento
00:09:59
Espinosa decía
00:10:00
que no momento
00:10:03
de hacer algo
00:10:03
hay que ver
00:10:06
las humanas acciones
00:10:07
porque están
00:10:10
en la siguiente
00:10:13
es absolutamente
00:10:13
indudable
00:10:22
que lo que
00:10:24
Sabonarola analiza
00:10:27
sobre Roma
00:10:29
o sobre la propia
00:10:30
política de Florentino se corresponde
00:10:32
con un punto
00:10:34
de descomposición
00:10:35
do Cristo mesmo
00:10:38
extraordinario
00:10:39
e que, de la segunda parte
00:10:40
a única posibilidad que temido
00:10:43
de convertirse
00:10:45
se llama Alejandro VI
00:10:47
e o dia en que
00:10:51
morre Alejandro VI
00:10:53
e
00:10:54
os grandes
00:10:59
os grandes cronistas
00:11:04
florentinos
00:11:07
del XVI
00:11:09
Todos ellos
00:11:12
Son verdaderamente grandes
00:11:15
Pienso en Maquiavelo
00:11:17
Y en Francesco
00:11:18
Cuando se lo hicieran a Sabonarola
00:11:19
Dicen lo mismo
00:11:21
El más santo
00:11:23
El más orciante
00:11:25
El más santo
00:11:29
El más culto
00:11:31
Pero era una maldición para la ciudad
00:11:33
O se le quemaba a él
00:11:35
O él quemaba a la ciudad
00:11:37
No había nada
00:11:38
si eludimos
00:11:40
os elementos valorativos
00:11:44
naturalmente que
00:11:46
todos os
00:11:47
toda a gran crisis
00:11:49
de
00:11:51
cristianismo
00:11:53
entre reforma e entre reforma
00:11:55
asienta as bases
00:11:57
de la educação
00:11:59
por dois lados
00:12:00
as duas millas posibles
00:12:02
a de
00:12:04
esa especie de
00:12:07
extrema
00:12:10
austeridad
00:12:12
que la que
00:12:13
se ha cerrado
00:12:15
son, entre otras cosas,
00:12:17
alguno de los mayores
00:12:18
glórias de la libertad en Europa
00:12:21
la Holanda del siglo XVII
00:12:24
unha cosa inimaginable
00:12:26
claramente inimaginable
00:12:28
pero
00:12:30
igualmente que decimos la otra parte
00:12:31
de la contrarreforma
00:12:33
es decir, la concepción
00:12:35
escénica
00:12:37
de la religión
00:12:39
que tanto odia Pascal
00:12:41
y tanto odian los masanistas
00:12:43
es
00:12:44
la gran modernidad
00:12:46
que le renueva
00:12:49
por otro lado, es decir, por el lado
00:12:51
de la generación de un espacio
00:12:52
de ficciones verosímiles
00:12:54
que es lo que tendrá en juego la compañía
00:12:56
Bueno, hay una cosa que quería comentar
00:12:58
es que la falta de pensamiento
00:13:05
en el sentido estoico
00:13:07
de Pascal
00:13:08
verán, escriben esos capítulos
00:13:09
pasasen historias
00:13:11
pero o agustinismo político
00:13:13
a teología política de San Agustín
00:13:15
considera que a propia historia
00:13:17
tiene su propio valor
00:13:18
en cuanto escenario
00:13:19
de drama de la salvación
00:13:21
exacto, pero precisamente
00:13:23
en tanto que escenario
00:13:24
de drama de la salvación
00:13:25
esa historia es esencialmente teológica
00:13:26
claro, claro
00:13:28
pero fíjese, fíjese
00:13:30
es interesante eso
00:13:32
la iglesia católica
00:13:33
ha tenido
00:13:38
para anterioridade
00:13:39
á actual papa
00:13:42
atende probablemente a unho
00:13:43
dos pensadores
00:13:45
de máis matriz pascaliana
00:13:47
dentro da teología
00:13:49
cristiana
00:13:51
do siglo XX
00:13:53
e que é
00:13:56
o que busque
00:13:57
usted
00:13:59
como un buen amigo
00:14:00
busque usted
00:14:02
as fotografías
00:14:04
do dia en que
00:14:06
Ratzinger
00:14:09
aparece por primeira vez como padre
00:14:10
que é o que
00:14:15
tiene junto a ele
00:14:17
o libro de Pettersen
00:14:18
o libro de Pettersen
00:14:20
é a maior crítica da teología
00:14:22
política que se efectuou
00:14:25
no siglo XX
00:14:27
é o libro de debate brutal
00:14:27
con Carl Schmitt
00:14:30
en el que Pettersen
00:14:31
naturalmente
00:14:33
que el agustinismo
00:14:38
es
00:14:39
una gran construcción
00:14:40
de la teleología cristiana
00:14:45
pero podemos confundir
00:14:47
historia y teleología
00:14:49
o la confusión de historia y teleología
00:14:50
lo que nos pone es
00:14:52
con un pie en el desastre
00:14:54
y el siguiente es el gran debate
00:14:56
de Schmidt-Pettersson
00:14:58
Pettersson, a fin de cuentas, considera
00:15:00
que aquello en lo que acabará
00:15:02
Carl Schmitt
00:15:05
es decir, la legitimación del nazismo
00:15:06
é a consecuencia última
00:15:09
da concepción do histórico político
00:15:10
como teológico
00:15:14
e Schmitt, até o último dia
00:15:14
de sua vida, seguirá mantenendo
00:15:17
que sem teologización do histórico político
00:15:19
non hai posibilidade
00:15:22
de ser absoluto
00:15:23
ser uno, ser rei, ser pobo
00:15:25
absoluto
00:15:28
non teña que dar contas a nadie
00:15:28
claro, de ahí naturalmente
00:15:31
o artículo de 1932
00:15:33
ou 1933
00:15:37
de Schmitt
00:15:37
de que el Führer
00:15:39
genera ley
00:15:43
porque naturalmente, el poder
00:15:44
el Führer es el jefe del Estado
00:15:47
el jefe del Estado genera ley
00:15:49
no, perdón, genera derecha
00:15:51
es fuente de derecho
00:15:53
es fuente de derecho
00:15:54
pero se diga naturalmente de que
00:15:56
todo pasa por un espacio
00:15:58
que toca a desentir
00:16:01
naturalmente que Schmitt
00:16:02
que era unha cabeza periquemegiada
00:16:04
no plantea iso de un modo ingenuo
00:16:06
A pesar de que iso é unha ficción
00:16:08
Pero considera que sen esa ficción
00:16:09
Non se pode funcionar
00:16:12
Do mesmo modo que
00:16:13
A hipótesis do enemigo
00:16:14
Ou a hipótesis fundante
00:16:17
De la filosofía política
00:16:18
Que os resultados sabemos
00:16:20
A que extremos do acuario
00:16:21
Que teñen que llegar
00:16:23
É planteada por Schmitt
00:16:24
De un modo que non teñe nada que fer
00:16:26
E se já se que o enemigo non existe
00:16:28
Non importa que exista ou non exista
00:16:31
Hai que construirlo
00:16:34
Para que en esa ficción
00:16:35
se pueda producir la identificación
00:16:37
en el agustinismo
00:16:39
de los hombres de Pocoallar
00:16:44
que arranca naturalmente de Jansénus
00:16:46
la idea es, esto es teología
00:16:48
no lo puede ser
00:16:49
si comparás
00:16:51
lo que llamas la boda luna del yo
00:17:03
en Pascal y Espinosa
00:17:05
Pascal abraza a Dios
00:17:06
y la boda luna de Espinosa
00:17:09
es el siglo de la Inglaterra
00:17:10
son dos variedades
00:17:12
de un problema que es un problema
00:17:15
básico de Gorroco
00:17:17
que é
00:17:20
entender hasta que punto
00:17:21
o que chamamos
00:17:24
yo
00:17:26
non é máis que un coágulo
00:17:26
máis ou menos transitorio
00:17:30
de imágenes
00:17:32
no caso de Spinoza
00:17:33
ese coágulo
00:17:36
é
00:17:37
o resultado
00:17:39
do que Spinoza describe
00:17:40
como unha
00:17:44
red causal múltipla
00:17:45
e a posibilidad de unha espinosa non é
00:17:47
con a causalidade lineal
00:17:48
seno con a causalidade de matriz galileica
00:17:50
con as masas
00:17:53
e a composición do vector
00:17:54
e a composición do código
00:17:56
a idea exponencial é que
00:17:58
o que chamamos
00:18:01
non é máis que o coágulo
00:18:02
en unha secuencia
00:18:05
temporal
00:18:07
de unha multiplicidade de determinaciónes
00:18:08
e que ese coágulo, como toda a realidad
00:18:11
concreta, como toda a cosa
00:18:13
non son só as coas, son as coas
00:18:14
as coas son tan coas como cualquier outra
00:18:17
como toda coa
00:18:19
ese coágulo
00:18:21
dura o que dura
00:18:23
cando se dice que lo que define
00:18:24
a toda coa
00:18:30
existen coas, cualquier individuo
00:18:31
cualquier realidad individual
00:18:33
cando se dice que lo que define a toda coa
00:18:34
é
00:18:37
o seu esforzo
00:18:39
Su conatus, su versión
00:18:45
Para perseverar en su ser
00:18:47
O que se está dicendo
00:18:50
É que é absolutamente tránsito
00:18:52
Su yo
00:18:54
Como el de la mota de polvo
00:18:56
Que está en este momento explotando
00:18:59
La idea
00:19:00
Como la página del libro
00:19:01
Que en este momento está en esta colección
00:19:04
Como cualquier realidad
00:19:05
Cuya
00:19:08
Cuyo carácter efímero
00:19:09
É
00:19:11
Absoluto
00:19:12
Por iso, naturalmente, a individuación non é un dato, é un constructo.
00:19:15
É un constructo que dura toda a composición de forzas.
00:19:27
O tempo que tarda en aparecer unha forza máis forte que o destruye.
00:19:31
É o axioma da parte cuarta da ética, funciona e formula iso de un modo brutal e impecable.
00:19:35
dada unha
00:19:41
realidad
00:19:44
dada unha cosa
00:19:45
dada unha cosa finita
00:19:47
cualquiera
00:19:50
existe sempre outra máis fuerte
00:19:50
por lo cual podes o destruir
00:19:54
o cual significa que non é un momento ou outro
00:19:55
será
00:19:57
se me faco unha cala en diosa
00:19:57
non, non, porque claro
00:20:01
en espinosa
00:20:03
non hai un
00:20:06
dios individual
00:20:08
en Espinoza, Dios é o nome
00:20:10
que se dá a infinita
00:20:12
traducción das determinacións
00:20:15
Dios é a rede
00:20:17
infinita do determinado
00:20:18
e naturalmente non é que
00:20:20
as cousas dependan
00:20:23
de Dios
00:20:24
non é que as cousas dependan
00:20:25
de seus procedimentos causales
00:20:28
as cousas son Dios
00:20:30
son seus procedimentos causales
00:20:32
son o punto
00:20:34
de introducimiento
00:20:36
de secuencias
00:20:37
no hay
00:20:39
en este inicio no hay jerarquías
00:20:41
no hay un dios del cual
00:20:43
por eso es tan
00:20:45
tan distorsionador el disparate
00:20:47
de los románticos
00:20:49
de leer eso, de una variedad de pandeísmos
00:20:50
que son jerárquicos, tú partes
00:20:53
por un principio que a través
00:20:58
de un proceso degradativo
00:21:01
que
00:21:03
podes encontrar en
00:21:04
más
00:21:06
en la versión
00:21:07
de la actriz bíblica
00:21:14
dos grandes cabalistas
00:21:17
que a partir
00:21:20
do principio único
00:21:23
a partir do principio único
00:21:24
va degradando, se está degradando
00:21:25
y luego remota
00:21:27
en Spinoza ni hay nada
00:21:27
absolutamente todo
00:21:30
se genera en un mismo
00:21:33
plano
00:21:35
e que o universo de Spinoza
00:21:36
é de uso
00:21:38
de outra
00:21:41
perspectiva
00:21:46
efectivamente
00:21:48
a que se aspira non é a perseverar
00:21:49
en lo que se esforza
00:21:51
o cristiano que o pastor
00:21:53
nos describe, non é
00:21:55
o esforzo
00:21:57
de perseveración
00:21:59
o conacto de perseveración
00:22:01
do qual habla Spinoza
00:22:03
o que se esforza
00:22:06
o cristiano
00:22:07
é o que destruísemos de cualquier modo
00:22:08
é o que destruísemos
00:22:11
pero a nada que se refere
00:22:13
é a nada do cristiano
00:22:21
non a nada do dios
00:22:23
non, non, non, a destrucción do yo
00:22:24
é a absorción do dios
00:22:26
se non fosse, sona totalmente
00:22:28
non, non, non, non
00:22:31
como unha semejanza, pero ao contrário
00:22:34
da nada budística, isto
00:22:35
a destrucción do yo e da nada
00:22:36
non estamos en el tratado
00:22:39
de un mafio absurdo
00:22:44
no estamos en el tratado del vacío absoluto
00:22:45
que es el gran texto
00:22:47
tabulista sobre eso
00:22:48
estamos hablando efectivamente
00:22:49
de una concepción
00:22:53
extremadamente
00:22:55
depurada
00:22:58
estamos hablando de una destrucción
00:22:59
de una destrucción
00:23:02
en la cual
00:23:03
el yo
00:23:07
una vez
00:23:09
en la cual el yo
00:23:14
afronta
00:23:15
a explicitación de súa inconsistencia
00:23:17
como modo de quedar abierto á acción divina.
00:23:21
Porque tampouco seria certo decir
00:23:26
que ao destruir
00:23:28
as súas ficcións
00:23:30
se face merecedor, insisto,
00:23:33
de acceso a Deus.
00:23:36
Estamos en un...
00:23:40
Todo o que se cumple
00:23:41
se efectúa como un argumento previo
00:23:42
e, mellor dos casos,
00:23:48
lograr que esa destrucción
00:23:50
abra paso a actuación
00:23:52
del otro, que es el mismo
00:23:54
más
00:23:56
y fíjense que ahí
00:24:17
si se producirán
00:24:29
tensiones dentro del mundo
00:24:30
del campañal, porque hay siempre
00:24:33
la vacilación
00:24:35
de pensar
00:24:38
como se
00:24:40
procede
00:24:41
a la destrucción del hecho
00:24:43
es lo que
00:24:45
Xaquerín en diversas ocasiones
00:24:50
é absurdo
00:24:52
a polémica con os jesuitas
00:24:54
é completamente absurdo
00:24:56
para demostrar que son unos mundanos
00:24:58
insufribles
00:25:00
que estais utilizando o máis mundano
00:25:01
de las lenguas racionales
00:25:04
que se podan utilizar
00:25:05
e el tema que al final de la polémica
00:25:07
hai algún momento en que
00:25:09
uno sente que Pascal
00:25:11
non está seguro
00:25:12
de que
00:25:16
a polémica con os jesuitas
00:25:17
claro, outra opción é a das monjas
00:25:19
que é máis maravillosa
00:25:22
e a mi que me cuenta
00:25:24
a usted
00:25:26
son de pobres filhos
00:25:27
son as pobres muchachas
00:25:30
non me voy a decir
00:25:31
se é iso que usted me dice
00:25:33
está en el tocho
00:25:34
é que non se ha leído nadie
00:25:35
e eu que sei
00:25:38
se o papa lo dice
00:25:39
vamos a ver
00:25:40
como o curso
00:25:45
está abierto para
00:25:46
por la filosofía
00:25:48
porque yo
00:25:50
la filosofía anda un poco allí
00:25:50
yo he ido a los libros de Pascal
00:25:52
a leerlos y más
00:25:54
me parece
00:25:55
que hay un montón de dogmatismo
00:25:56
primero dogmatismo
00:25:58
no es el hecho de publicar algo
00:26:01
que parece que no merece
00:26:02
la pena publicarse
00:26:03
porque es un montón de desorden
00:26:03
que no merece
00:26:06
a no ser que le hubiera dado
00:26:09
una última mano a Pascal
00:26:10
pues
00:26:13
no se merecería
00:26:13
una publicación
00:26:15
y en segundo lugar
00:26:17
dogmatismo en el propio uso
00:26:18
de la razón que hace Pascal
00:26:20
porque es una razón muy poco razonable
00:26:21
la que él utiliza
00:26:23
o sea, no es una razón que
00:26:25
surja de
00:26:27
una confrontación
00:26:29
dialéctica entre otros, sino simplemente
00:26:32
no sé como decirlo
00:26:34
o que sea, es
00:26:36
producto de la conversión
00:26:37
religiosa de Pascal, dice
00:26:40
esto tiene que ser así y así tiene que ser
00:26:41
vamos a ver
00:26:43
Por parte, respecto
00:26:46
De la publicación
00:26:49
De los textos
00:26:51
Todos esos son
00:26:53
Un poquito más alto que está el pariente
00:26:53
Perdón, perdón
00:26:57
Tengo tendencia a bajar
00:26:58
Digo que en los casos de la publicación
00:26:59
Todos esos son
00:27:02
Un poquito menos
00:27:03
Tiene usted toda la razón
00:27:05
Si lo que usted apunta
00:27:10
Es que somos un obra
00:27:11
Claro, somos un obra
00:27:12
eso es lo primero que hemos indicado
00:27:13
son notas de trabajo
00:27:16
ni siquiera notas de trabajo destinadas
00:27:17
a una obra concreta
00:27:19
sino que eso lo quedamos todo
00:27:21
notas que vamos tomando en cuadernitos
00:27:22
en su caso no era cuadernitos, era amplio de papel
00:27:24
que lo recortaba, ordenaba
00:27:26
el dilema es
00:27:27
se deben publicar
00:27:31
los papeles
00:27:34
de un autor
00:27:36
y no digo los borradores
00:27:38
y no digo las obras inacabadas
00:27:40
digo, os papéis de un autor
00:27:42
é un viejo
00:27:44
é un viejo problema
00:27:46
é un viejo problema
00:27:49
que non se pode resolver
00:27:53
bueno, hai escritores del siglo XX que lo han resuelto
00:27:54
razonablemente, eu non sei durante
00:27:57
quante tempo a solución permanecerá aí
00:27:58
pero bueno, Foucault cando morreu
00:28:01
deixou en seu testamento
00:28:03
claramente especificado que non se podía
00:28:04
editar un solo papel suyo
00:28:07
que non hubiera editado ele previamente
00:28:09
bueno, se han ido buscando
00:28:10
su perfugio para sacar
00:28:13
por exemplo, as conferencias do Colegio de France
00:28:14
en casete
00:28:17
que non era non mía
00:28:18
a publicación
00:28:20
a publicación
00:28:20
de esos papeles é un milagro
00:28:28
é un milagro
00:28:30
é inimaginável que no siglo XVII
00:28:32
hai a nadie que haga
00:28:34
un esforzo como el de tomar
00:28:36
os papeles de trabajo de alguien
00:28:38
e dar unha edición
00:28:40
la edición de Pocoyar
00:28:42
es una edición decente
00:28:45
respecto a nosotros
00:28:46
los estudiosos del siglo XX
00:28:48
somos ratas de biblioteca
00:28:52
entonces
00:28:54
pillamos un papel
00:28:55
naturalmente
00:28:56
pero no es nuestro trabajo
00:29:00
de ser algo somos eruditos
00:29:02
ya son la leche
00:29:05
yo que sé, o sea, cuando yo estaba trabajando
00:29:07
sobre el filoso mundial, me encuentro
00:29:13
en un catálogo
00:29:14
de la biblioteca
00:29:15
británica
00:29:19
con un documento que aparecía
00:29:19
con una firma a su pie
00:29:22
que podía corresponder
00:29:23
a un personaje
00:29:26
que estaba en algún momento
00:29:27
do siglo XVII holandés
00:29:31
en ese papel no se decía nada
00:29:34
Era un trabajo de secretario
00:29:36
Copiando, non sei que historia
00:29:39
Non me recordo, já ni me recordo
00:29:41
De un teletiscopado
00:29:42
Pero, oiga
00:29:44
Pedí inmediatamente
00:29:45
Copia de ese documento
00:29:49
A biblioteca británica
00:29:51
Porque iso nos permitía fechar
00:29:52
A trayectoria de un personaje
00:29:53
Que non vale a pena
00:29:56
Editar os papeles de un hombre muerto
00:30:00
É unha teoría de decirle
00:30:03
pero creo que en eso
00:30:05
como con el tiempo
00:30:07
la gente va aprendiendo un poco
00:30:11
las soluciones
00:30:12
la de Espinosa
00:30:14
Espinosa sabía que se iba a morir
00:30:14
estaba malito
00:30:17
y entonces en los meses antes de su muerte
00:30:18
agarra y todo lo que no quiere que se publique lo quema
00:30:21
y se acabó
00:30:23
un mal problema
00:30:24
como te mueras dejando un papel sin quemar
00:30:26
escúchate que en fin
00:30:29
siempre habrá un listo
00:30:30
segunda parte
00:30:31
dogma
00:30:34
oi, estamos hablando de un hombre que só aspira a ser cristiano
00:30:35
como a más?
00:30:39
é absurdo
00:30:42
se non fosse dogmático
00:30:43
seria un herégeo
00:30:45
o que desde luego
00:30:46
ni Pascal, ni ningún hombre de Pojo Ayala
00:30:50
aceptaría ser un herégeo
00:30:54
claro que sí
00:30:56
usted sabe cuando la apuesta
00:30:57
la enormidad de la apuesta
00:30:59
del individuo
00:31:01
que es probablemente, insisto
00:31:03
junto con Fagmá
00:31:05
el más grande de los kilómetros
00:31:06
de su tiempo
00:31:08
de destruir todo su trabajo
00:31:09
como matemático
00:31:13
y decir que eso es una croma
00:31:15
y pasar a
00:31:16
derribar la monarquía
00:31:19
es decir, a dejar abierto
00:31:21
el paso de la intervención de la gracia
00:31:23
que eso es un pensamiento religioso
00:31:25
que el pensamiento religioso
00:31:26
nos interesa a algunos
00:31:31
que somos estrictamente ateos
00:31:33
como en mi caso, pues sí
00:31:34
Non, pero se o que eu quero dizer, non sei se o entendo ben, é que a razón de Pascal pretende, non sei como explicarme, casi intenta abarcar todo, ou sea, a súa maneira de entender a razón non é tamén quase religiosa.
00:31:35
No, fíjese que
00:31:52
Iso precisamente
00:31:54
Sería máis pensable
00:31:55
En pensadores de matriz máis cartesiana
00:31:57
En los que efectivamente
00:32:00
A idea de unha racionalidade
00:32:01
Formina bastante, é moi forte
00:32:04
Pero todo ese mundo cartesiano
00:32:05
Que considera que todos os ámbitos
00:32:10
De la solidaridad son sometibles
00:32:12
A un cano común
00:32:14
Pascal limita
00:32:15
O uso de unha
00:32:18
Algo mínimo
00:32:20
la destrucción de la razón
00:32:22
la razón
00:32:24
mínima
00:32:26
no me parece
00:32:28
o sea, si el ejercicio de la razón
00:32:30
lleva a la destrucción de la razón
00:32:32
concreto, absolutamente concreto
00:32:33
lo que se trata es de desfundamental
00:32:35
de desfundamental
00:32:38
naturalmente
00:32:40
eso es lo contrario
00:32:42
todo el intento de universalización
00:32:43
de un criterio
00:32:46
de fijación de un criterio universalista
00:32:48
La verdad es que ahora está llevándose al límite
00:32:50
el principio de cuidado
00:32:53
en cualquier
00:32:55
supuesto
00:32:58
Si la razón destruye la razón
00:33:04
yo digo yo de filosofía
00:33:06
bien poquito, entonces si la razón destruye
00:33:07
destruye la razón
00:33:10
es porque se creó el derecho prácticamente
00:33:11
de abarcar todo el mundo
00:33:13
y lo que quede fuera
00:33:15
de la razón es que no existe
00:33:18
No, no, no, la razón no es el mundo
00:33:19
non é unha
00:33:22
de la nacionalidade
00:33:25
do siglo XVII
00:33:26
é unha estructura
00:33:27
discursiva
00:33:30
o mundo, como diría
00:33:31
unha amiga
00:33:36
que se eixo
00:33:37
e eu que se
00:33:39
de lo que estamos hablando
00:33:40
é dos criterios
00:33:43
autorregulativos
00:33:45
é dicir, de hasta que
00:33:46
por que podo hacer geometría?
00:33:49
porque estou definindo eu mesmo
00:33:51
Unha ficción autorregulada
00:33:53
Unha nombra
00:34:01
Ahora bien
00:34:01
Si pretendiese que os fundamentos
00:34:03
Desa ficción autorregulada
00:34:06
Tienen valor
00:34:08
Pero a geometría non é unha ficción
00:34:08
Non é unha ficción
00:34:13
Usted toma unha serie
00:34:14
Usted toma unha serie
00:34:17
De
00:34:18
Postulados
00:34:19
Axiomas
00:34:22
E a partir de iso deduce
00:34:23
que han visto de postulados e axiomas
00:34:25
e que han traído
00:34:27
si, pero eso parece como entonces
00:34:27
si los postulados e axiomas
00:34:29
fueran completamente arbitrarios
00:34:30
riman, lo che si
00:34:32
no, pero no lo es
00:34:33
es decir, no pueden dejar
00:34:34
no, no, si, si, claro que puede ser
00:34:35
o sea, la geometría
00:34:37
la geometría
00:34:40
pero, no, no, no
00:34:40
uno empieza a utilizar esos axiomas
00:34:42
y, por ejemplo, utilizando la matemática
00:34:45
que te permite la geometría
00:34:47
levando un aeroplano
00:34:48
la gente se monta en él
00:34:50
confiando que no se cae
00:34:51
y no se cae
00:34:52
bueno, pero se caerá
00:34:53
porque a lo mejor falle caricamente un tornillo
00:34:55
usted puede calcular los aviones fuera
00:34:57
y hay un tráfico aéreo enorme
00:34:59
no es arbitrario
00:35:01
es arbitrario, estamos hablando ya
00:35:02
de una aplicación tecnológica
00:35:05
de unas determinadas
00:35:07
lo que demuestra que no es una ficción
00:35:08
es que las acciones
00:35:11
producen materia
00:35:14
un cuadro de
00:35:15
de Champagne
00:35:18
es una ficción
00:35:19
reguladas
00:35:21
se pueden
00:35:25
configurar en un soporte material
00:35:27
usted puede
00:35:30
hacer uso
00:35:32
de determinados teoremas matemáticos
00:35:33
para aplicarlos
00:35:36
a técnicas operativas
00:35:38
entonces naturalmente
00:35:41
los teoremas de matemática
00:35:42
le sirven para regular
00:35:44
el funcionamiento de eso
00:35:46
pero
00:35:48
lo que es
00:35:49
la matemática en eso
00:35:50
es
00:35:54
sencillamente
00:35:56
de un sistema
00:35:57
de reglas que se autoregula
00:35:59
insisto
00:36:02
se usted en vez de partir
00:36:03
del postulado
00:36:06
¿cuál es? el quinto
00:36:07
el quinto
00:36:09
desde un
00:36:10
a unha linea recta
00:36:11
pode trazarse unha paralela
00:36:15
e solo unha
00:36:17
se nos sustituye por
00:36:18
desde un punto exterior a unha linea recta
00:36:20
se pode trazar un número infinito de paralelas
00:36:22
sobre o postulado, desde o punto exterior
00:36:24
onde non pode tratarse
00:36:27
de unha parabela,
00:36:28
fin usted, dos sistemas geométricos
00:36:29
tan perfectamente coherentes
00:36:32
como o euclídeo,
00:36:34
e, de hecho, toda a gran renovación
00:36:36
de la geometría,
00:36:37
e existe aquí algo que me aficionaba,
00:36:38
pero toda a renovación
00:36:39
de la geometría
00:36:42
en el siglo XX,
00:36:43
precisamente,
00:36:45
que se juega,
00:36:46
por un lado,
00:36:48
ese concepto
00:36:50
si yo, vamos, si es que también
00:36:52
yo digo unas realistas cosas
00:36:54
pero me parece precisamente
00:36:56
que como las ciencias
00:36:59
y la razón no son un juego, no son una ficción
00:37:00
de ahí viene el hecho
00:37:03
de que la gran revolución científica
00:37:04
es lo que en verdad ha arrumbado
00:37:07
la creencia en Dios
00:37:09
pero sabes, no, nada que ver
00:37:11
vamos a ver, ahí se ha ido
00:37:12
y ha ido mucho
00:37:15
porque hay que saberlo
00:37:15
en primer lugar, ciencia
00:37:17
utilizada no singular
00:37:22
as ciencias
00:37:23
ah, pero cuidado
00:37:25
porque a ciencia utilizada no singular
00:37:27
é a denominación que se dá no siglo XIV
00:37:29
na teología
00:37:32
ciencias está dentro da teología
00:37:32
ningún científico
00:37:35
do siglo XX
00:37:37
na ciencia sí sabe
00:37:38
o que dizerá a famosa
00:37:46
por que?
00:37:47
porque cada disciplina científica
00:37:49
se dobra
00:37:51
de su propio sistema de aplicación
00:37:51
e a partir de ahí
00:37:54
Dice usted
00:37:55
Que
00:37:58
Usted decía
00:38:00
La ciencia
00:38:02
Ores ciencias
00:38:02
Son las que
00:38:04
Evacúan
00:38:06
El concepto de Dios
00:38:10
Es muy problemático eso
00:38:13
Porque
00:38:19
En última instancia
00:38:19
Si al modernas asociabas a toda a sua filosofía
00:38:21
En última instancia
00:38:24
y que usted probablemente
00:38:25
la evaluación más importante
00:38:26
de este momento
00:38:28
es la que da
00:38:30
el curro en el siglo IV
00:38:34
en un momento en que hablamos
00:38:36
en última instancia
00:38:37
el problema de Dios probablemente
00:38:42
el único modo serio
00:38:45
de plantearlo
00:38:47
desde una perspectiva
00:38:48
atea, como es la mía
00:38:50
es la aplicación estricta
00:38:52
de la navaja de Ockham
00:38:55
todo enunciado
00:38:56
é falsamente
00:39:01
non se denuncia
00:39:03
todo afirmación é falsamente
00:39:03
non se denuncia
00:39:06
todo en relación verdadeira
00:39:07
non se denuncia
00:39:09
así que se tiene usted algo de verdad
00:39:10
no me pida que yo demuestre que algo no existe
00:39:13
si yo le digo
00:39:16
aquí non hai 18 mil
00:39:17
hadas milenarias bailando el cha cha cha
00:39:19
naturalmente
00:39:22
yo me tengo que demostrar
00:39:29
que en esta línea que trazo en el cielo
00:39:30
no hay 18.000 hadas bailando
00:39:33
vale, se usted pensa que las hay
00:39:35
tiene usted que demostrarlo
00:39:37
está en su derecho
00:39:38
pero probablemente el pensamiento moderno
00:39:39
nace en ese momento tan elemental
00:39:43
en el que
00:39:44
Guillermo de Ockham
00:39:47
plantea eso que a partir de
00:39:48
de Russell, llamamos la navaja de
00:39:50
el cristiano
00:39:52
todo, afirmación es falsa
00:39:53
no se demuestre o contrario
00:39:56
todo, negación
00:39:57
é unha convención
00:40:02
é unha convención
00:40:03
sen a cual
00:40:05
non hai maneira
00:40:05
non hai maneira
00:40:06
parece unha variante
00:40:07
de un momento exilente
00:40:08
de un momento exilente
00:40:09
pero funciona
00:40:11
porque o silencio
00:40:12
se utiliza
00:40:13
si, pero cuidado
00:40:14
é un artificio
00:40:15
é un artificio
00:40:16
agora que é un artificio
00:40:17
sen o qual parece difícil
00:40:19
é difícil
00:40:21
é difícil de economía
00:40:23
de lenguaje
00:40:24
de algo de oca
00:40:24
é un artificio
00:40:25
é un artificio
00:40:30
sen o cual non é nada
00:40:32
claro
00:40:32
porque naturalmente
00:40:33
como dices
00:40:34
tienes algo de mucha gracia
00:40:34
claro
00:40:35
é unha gramática reconstruída sobre ese argumento
00:40:36
pero as reconstrucciones gramaticales
00:40:38
sobre lenguas que se supone que
00:40:40
han existido
00:40:42
é unha utilización de un argumento
00:40:43
en silencio e tenemos todo unha gramática
00:40:46
en europea, por exemplo
00:40:48
é unha outra programación
00:40:49
que pode reconstruir
00:40:52
as lenguas que pode estudiar
00:40:56
aquí estamos falando de un principio
00:40:58
que é como
00:41:00
usted parta do principio
00:41:02
de que a negación
00:41:05
teña que ser a unha lengua
00:41:06
olvídese, non se pode comentar
00:41:07
por tanto, é unha medida
00:41:10
simplemente de economía
00:41:13
vamos a operar a ser
00:41:14
por iso, non teño moito que ver con as ciencias
00:41:16
as ciencias, se son serias
00:41:20
non se ocupan do absoluto
00:41:21
as ciencias se ocupan de cousas moi concretitas
00:41:24
e é tan
00:41:26
en mi opinión, non se pode equivocarme
00:41:28
pero en mi opinión, é tan pouco seria
00:41:31
O pensador piadoso que trata de sustentar sobre argumentos científicos
00:41:33
A non existencia de Dios
00:41:48
Como o pensador ateo que trata de sustentar sobre argumentos científicos
00:41:53
A non existencia de Dios
00:41:56
Non se argumenta, non se argumenta de ningún modo unha negación
00:41:57
se dá por cierta
00:42:02
mientras non se proporciona
00:42:04
unha argumentación
00:42:06
o tipo de pensador
00:42:07
que se esforza por
00:42:15
demostrar a inexistencia de algo
00:42:17
é esencialmente teológico
00:42:19
só desde unha perspectiva teológica
00:42:23
se pode argumentar
00:42:25
a inexistencia
00:42:27
en unha perspectiva rigurosa
00:42:28
se argumenta o que é
00:42:31
e, mientras tanto,
00:42:34
o que non se argumenta
00:42:36
se dá como que non é
00:42:37
se en algún momento
00:42:39
usted encuentra un argumento
00:42:41
dejamos de dicir que non é
00:42:42
e dicimos que é
00:42:43
pero ir máis allá de iso
00:42:44
é facer uso piadoso
00:42:47
de la ciencia
00:42:50
fíjese que é casi peor
00:42:51
que a teología clásica
00:42:52
de facer uso piadoso
00:42:53
a teología clásica
00:42:54
non é
00:42:57
pero o uso piadoso
00:42:57
de la ciencia non é
00:43:01
e piadoso é tanto
00:43:03
a afirmación como a afirmación
00:43:04
pero a usted é unha boa razón
00:43:14
la supervivencia
00:43:15
de los
00:43:17
de los papelitos de Pascal
00:43:18
que son
00:43:21
un milagro
00:43:22
probablemente un milagro religioso
00:43:24
yo ya se lo he dicho, creo que se lo indicaba el primer día
00:43:26
probablemente a la familia
00:43:29
muy sensatamente
00:43:30
no pretendía salvar a un Pascal filósofo
00:43:32
que le hubiera fundido
00:43:36
en eso
00:43:38
no, claro, no es lo que la familia
00:43:38
estaba viendo, era si podía iniciar
00:43:41
un proceso de gratificación
00:43:43
pero, sabeis o que é
00:43:44
o derecho, porque non iba a ser
00:43:49
o sea, sim
00:43:50
porra, ya
00:43:59
intentar que Pascal, que efectivamente
00:44:00
máis que papeles, son esbotos
00:44:03
ou cosas destas, porque é lo que parecía, máis nada
00:44:05
unha monja e seu sobrino que os cura
00:44:07
que tampouco estamos hablando de grandes filósofos
00:44:09
unha monja e un cura
00:44:11
que pretendiesen elevar a teoría de santo
00:44:12
a Pascal, en ese
00:44:15
linde tan peligroso
00:44:17
no, no, que súa ingenuidade
00:44:19
tremenda, pero se usted le
00:44:21
a Gilberto
00:44:22
a biografía que hace Gilberto
00:44:24
de su hermano Blés
00:44:26
pois usted lee
00:44:27
as notas biográficas elaboradas por la sobrina
00:44:29
tamén monja
00:44:32
este santo, el monxista
00:44:33
tratando de construir
00:44:36
la vida de un santo
00:44:37
é unha gran geografía
00:44:41
agora, coas son as súas intenciones?
00:44:43
pois bien, é que tamén vosotros
00:44:46
o que sí é relevante é que
00:44:46
nos papeles de Pascal
00:44:51
naturalmente, con cousas que estén en acabadas
00:44:52
que non llegamos a entender
00:44:55
ou que
00:44:56
así que
00:44:56
a lo mejor nos dedicamos a eso
00:45:08
que nos encanta
00:45:09
alguna observación más
00:45:12
bueno, pues
00:45:25
el jueves
00:45:28
nos vamos a la conversión
00:45:30
- Valoración:
- Eres el primero. Inicia sesión para valorar el vídeo.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Idioma/s:
- Materias:
- Filosofía, Religión
- Autor/es:
- Antonio Grande Rubio
- Subido por:
- Ctif madridsur
- Licencia:
- Reconocimiento - No comercial - Compartir igual
- Visualizaciones:
- 104
- Fecha:
- 23 de noviembre de 2016 - 15:56
- Visibilidad:
- Público
- Enlace Relacionado:
- http://ctif.madridsur.educa.madrid.org/index.php?option=com_crif_cursos&id=1040&view=uncurso&lista=default&orden=&cursoacademico=0&Itemid=54
- Centro:
- C.TER.INN.Y FORM CTIF MADRID-SUR
- Descripción ampliada:
- Preguntas.
- Duración:
- 45′ 38″
- Relación de aspecto:
- 5:4 Es el estándar al cual pertenece la resolución 1280x1024, usado en pantallas de 17". Este estándar también es un rectángulo.
- Resolución:
- 720x576 píxeles
- Tamaño:
- 674.81 MBytes
Para publicar comentarios debes entrar con tu nombre de usuario de EducaMadrid.
Comentarios
Este vídeo todavía no tiene comentarios. Sé el primero en comentar.